Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Sommige muziek kun je meteen in een hokje stoppen. In andere gevallen worden nieuwe benamingen uitgevonden. Zo lees je wel eens dat Tom Waits vanaf een bepaald moment in zijn loopbaan potten-en-pannen-muziek is gaan spelen. Die artiest weet zichzelf dan ook meer dan eens opnieuw uit te vinden. Kameleontactieken zijn Seasick Steve vreemd, hij verandert zijn inmiddels (prijs)winnende formule niet. Daarin brengt Hubcap Music geen verandering.
Dik in de zeventig is de voormalige zwervende straatmuzikant inmiddels. De grijze sik wordt er niet korter op. De oude vos is zijn streken zeker niet verloren, maar de doorleefde blues krijgen tegenwoordig wel gezelschap van een guitige en verbaasde glimlach op het gelaat. Geen wonder: wie had nog maar een paar jaar geleden kunnen denken dat hij de straathoek zou verruilen voor festivals als Lowlands en Pinkpop? Of dat hij zou samenspelen met Jack White of John Paul Jones? Hijzelf in ieder geval niet, getuige het in hanenpoten geschreven briefje dat dient als begeleidend schrijven bij de plaat.
Hubcap music, dat is precies wat Seasick Steve speelt, op veelal zelf geknutselde gitaren, gemaakt van bijvoorbeeld de wieldoppen van een auto. Wie hem wel eens live gezien heeft, weet dat het aan de rauwe rafelrandjes ietwat schuurt, maar zo gek klinken die bouwpakketten nog niet. Hulp komt dus van White en Jones, de blues tiert welig en zwierig, lichtelijk ruw en dampend bovendien, met als belangrijkste trefwoord: doorleefd.
Een oude vos leer je geen nieuwe trucjes. En toch verrast Seasick Steve met 'Purple Shadows', een countryballad met pedalsteel, waarin de stemmige samenzang hem van een meer contemplatieve kant laat horen. Als een opa die op de porch van een ranch herinneringen ophaalt en wijs terugkijkt op zijn leven. Naar eigen schrijven is Seasick Steve nog lang niet toe aan rusten op enige lauweren. Hij popelt alweer van ongeduld om op pad te gaan en live te spelen, wat hij ook vooral moet blijven doen. Op plaat is hij toch een beetje een gekooide tijger die tot vervelens toe hetzelfde rondje loopt, al val je je aan Hubcap Music als instapmodel nog steeds geen enkele buil.
http://www.kindamuzik.net/recensie/seasick-steve/hubcap-music/23965/
Meer Seasick Steve op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/seasick-steve
Deel dit artikel: