Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
''Your love's like falling snow / at night and so alone'', zingt Jen Weidl in 'Tell Me So'. Ze is zangeres en gitariste van Seapony, een band uit Seattle. Het staat op Falling, de tweede plaat van het trio. De plaat staat vol met zulke bitterzoete liefdesteksten, maar ze vermijden om deze in te kleuren met zware muzikale accenten. Integendeel, in ruim een halfuur jassen ze er twaalf onbezorgd twinkelende indiepopsongs doorheen die bedrieglijk simpel in elkaar zitten.
Ankerpunten uit het verleden die voorbijkronkelen zijn The Byrds, The Smiths, The Pastels en de Phil Spector-girlgrouppop van The Ronettes. Wat het heden betreft heeft Seapony veel gemeen met Real Estate, Beach Fossils en Best Coast. Toch onderscheidt de band zich van de laatsten door een meer ingetogen draai aan de niet geheel onbewolkte janglepop te geven. Die kan, door het dromerige karakter van de muziek, ten onrechte de predikaten kabbelend en spanningsloos krijgen.
Waar je in de jaren zestig op je slaapkamer uitbundige girlgrouppop opzette om je liefdesperikelen luister bij te zetten, doet Seapony dit juist subtiel en introvert. Jen Weidl zingt zalvend en bijna fluisterend, zodat de spanning wel voelbaar is maar nergens tot een uitbarsting komt. Begeleid door prachtig golvende gitaarklanken waar Johnny Marr zich niet voor zou schamen. Ze laat die beurtelings lieflijk zijn, maar voorziet ze op de juiste momenten eveneens van wat distortionpeper. De soms elektronische drums en bijna onopvallende baslijnen zijn op de goede waveleest (The Cure, Simple Minds) geschoeid, zodat het bij momenten fijn dansen op een vulkaan is.
Het is aantrekken en afstoten geblazen met de plaat. Je kijkt naar buiten, en terwijl de zon ondergaat mijmer je over relationele twijfels: ''Vindt hij me nu wel of niet leuk?'', ''Lag het nou aan mij of aan haar?'' Seapony vervat het allemaal in twaalf prachtige songs. Zoals wanneer de groep het meest bedwelmend klinkt, in het melodieuze 'Follow', of in het vakkundig opgebouwde 'See Me Cry'. Falling lijkt de zoveelste janglepopplaat van de zoveelste dromerige band. Maar wie er echt goed voor gaat zitten, zal merken dat dat toch even anders ligt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/seapony/falling/23441/
Meer Seapony op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/seapony
Deel dit artikel: