Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zolang de oude, romantische singer-songwriters Leonard Cohen en Van Morrison geslaagde platen uit blijven brengen en deze live magistraal blijven vertolken zal er voor een man als Sean Rowe alleen ruimte in de marge blijven. Kwamen zijn vorige platen in beperkte oplage uit, met The Salesman and the Shark zet deze New Yorker toch een stevige stap uit de schaduw. Dat komt deels door planning/marketing: Rowe doet in de donkere decembermaand een aantal platenzaakconcerten en kleine zalen aan, een ideale tijd en setting voor zijn lichtschuwe ballades. Maar vooral komt het door een sterke, zelfverzekerde plaat.
De kracht daarvan zit hem vooral in Rowe's zware, gedragen, bronstige stem en donkere teksten. Zoals in 'Flying': "It hit me so hard / I could not see / That shot was only meant for me." Muzikaal wordt elke song slim afgemeten. In 'Flying' komt de steelgitaar telkens op het juiste moment. In de hevige ritmes van 'Horses' hoor je de paarden je kant op stormen. In 'Old Shoes' draaien piano en gitaar lekker om elkaar heen.
Zoals de late Cohen laat Rowe zich graag bijstaan door engelachtige vrouwenkoortjes. Het grote gebaar wordt niet geschuwd, maar alles wordt muzikaal in balans gehouden en waar nodig opgepeperd. Niks mis met een beetje romantiek en een kaarsje op zijn tijd, maar Sean Rowe weet ook wanneer de fik erin moet. Nog maar even en hij neemt het stokje van de grote singer-songwriters over.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sean-rowe/the-salesman-and-the-shark/23454/
Meer Sean Rowe op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sean-rowe
Deel dit artikel: