Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is inmiddels al weer drie jaar geleden dat de Jamaicaan Sean Paul Henriques de jackpot won. Had hij met zijn eerste album Stage One (2000) met name in de VS al behoorlijk wat succes, zijn tweede album Dutty Rock was goed voor een wereldwijde doorbraak. Met geweldige singles als ‘Like Glue’, ‘Get Busy’ en ‘Gimme the Light’ scoorde hij gigantische hits. Zijn radiovriendelijke cross-over met hiphop zorgde bovendien voor een internationale doorbraak van de dancehall. Sean Paul zelf groeide in rap tempo uit tot een absolute wereldster.
Dancehallcollega’s als Sizzla, Anthony B. en Capleton brengen albums uit als warme broodjes, Sean Paul heeft rustig de tijd genomen voor zijn derde album The Trinity. Maar nu hij terug is moeten we dat weten ook. De intro van zijn nieuwe album knalt er meteen goed in. Met ongekend felle beats en een nog rauwere stem dan normaal maakt Sean Paul zijn bedoelingen duidelijk: “Govern the globe […] govern the dancehall. Entertain one and all”.
Ook opener ‘Head in the Zone’ kent een behoorlijk donker geluid. Een geluid dat in verschillende tracks terugkomt. Dat is aan de ene kant een compliment waard: Sean Paul had zich nog meer kunnen richten op het grote publiek. Aan de andere kant werken de lichtere tracks simpelweg beter. Eerste single ‘We Be Burnin’’ bijvoorbeeld is een haast ouderwetse Sean Paul-track: aanstekelijk en lichtvoetig. Dat geldt ook voor ‘Ever Blazin’ (zonder twijfel een van de volgende singles) en ‘Yardie Bone’ (met Wayne Marshall). Alles bij elkaar telt het album voldoende sterke tracks, maar vooral aan het einde kent het toch een aantal regelrechte vullertjes.
Inhoudelijk is The Trinity overigens alles behalve zware kost. Sean Paul zweept de dansende dames op om hun welgevormde lichamen te tonen, belooft hen zijn trouw, roept zichzelf vervolgens uit tot “sex superstar” en zet de tent in vuur en vlam. Weinig nieuws onder de zon, en een nieuwe revolutie zal Sean Paul niet ontketenen. Maar daar zal niemand op gerekend hebben. Een aantal flinke hits zal het album wel opleveren. Dat The Trinity als geheel niet helemaal bevredigt, zal Sean Paul vermoedelijk worst wezen. Nu komt hij daar mee weg, de volgende keer kan een stap vooruit geen kwaad.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sean-paul/the-trinity/10832/
Meer Sean Paul op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sean-paul
Deel dit artikel: