Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het lijkt een doodzonde. Seal, de man van "I've been kissed by a rose on the grey", gaat nu opeens nummers coveren, van Amerikaanse soulhelden als Sam Cooke, Al Green en Curtis Mayfield. Klassiekers die eigenlijk niet kunnen worden overtroffen. Waar James Brown zijn longen, lijf en vooral emotie uitschreeuwt op 'It's A Man's Man's Man's World', komt Seal over als een fervent karaokezanger, zij het met een goede stem.
Dit typeert eigenlijk het hele album. Daarbij vond producer David Foster het kennelijk nodig vervelende beats onder de prachtige soulnummers te zetten. Hoe goed Seal ook kan zingen, de emotie die de nummers normaal draagt, wordt totaal weggevaagd door de wel erg aanwezige beats. Soul laat vooral een zanger als fan van zijn idolen zien. Het lijkt een hobbyproject dat uit de hand is gelopen; een cd die Seal had moet maken voor zijn eigen plezier en niet voor dat van een ander. Althans, niet als er geld voor betaald moet worden. Het wekt de schijn dat Seal - met gevestigde klassiekers - gemakkelijk wil scoren, om zo even zijn beurs te spekken.
Wel moet gezegd worden dat Seal nog altijd een prima stem heeft. Bij het nummer 'A Change Is Gonna Come' gaat zijn intense stemgeluid soms als een snelle tinteling door je lichaam. De emotie is, zelfs door de verschrikkelijke achtergrondbeat heen, wel degelijk te horen in Seals stem. Het probleem is alleen dat, als je Cooke's versie gewend bent, Seal tonnen emotie tekortkomt om het nummer de sfeer en het gevoel mee te geven die je er echt van laten houden. Soul kan prima opgezet worden als achtergrondmuziek tijdens een diner, als de mensen maar hard genoeg praten en er genoeg wijn vloeit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/seal/soul/17722/
Meer Seal op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/seal
Deel dit artikel: