Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: hoe vaak moet je een album luisteren om er een goede mening over te kunnen vormen? Als iets niet je smaak is dan ben je snel klaar, als er slecht gemusiceerd wordt ben je ook snel klaar. Maar wat als dat niet het geval is? Het kan moeilijk worden als iets je eigenlijk wel bevalt, maar een deel van de puzzel is niet opgelost. Dit album is er zo één.
Het uit Orange County afkomstige Scars Of Tomorrow brengt met Design Your Fate, haar tweede album op de markt. Het is tevens het tweede album op Thorp Records. Het eerste album All Things Change heeft de band in de Verenigde Staten een redelijke bekendheid opgeleverd. Het gezelschap heeft getoerd met bekendere acts als Bleeding Through, Norma Jean en Every Time I Die. Dit tweede album is een zwaar werkje. Scars Of Tomorrow speelt metalcore met hier en daar een melodieuze ondertoon. De basis is echter een loodzware gitaarmuur met de zware tegen grunt aanleunende stem van Mike Milford. Het beste is zijn stem te vergelijken met die van Daniel Weyandt van Zao. De muziek heeft raakvlakken met onder andere Poison The Well, Zao en Hatebreed. Het geheel is in een hele fijne productie gegoten door producer Beau Burchell.
Tot zover is er niets aan de hand. Maar het hele album luisteren bleek toch een behoorlijk zware klus. De negen nummers die samen ruim 37 minuten klokken zijn massief als beton en geven dus weinig mee. Ik heb bij geen enkel nummer dat ik hoorde de behoefte gehad om het nog een keer te luisteren. Normaal gesproken is dat dus niet best. Toch bekroop me het gevoel dat ik dit toch echt niet slecht vond. Nog maar een keer dan, en nog een keer en nog een keer. Er is op het album heel weinig afwisseling te vinden en dat is ronduit jammer. Bijna alles wordt midtempo de oren in gedreund. De riffs lijken een grote aaneenschakeling van bijna veertig minuten. Toch is die afwisseling wel te vinden, door hier en daar te strooien met melodieuze akkoordjes, maakt de band de muziek dragelijker. Tevens gebruikt zanger Milford in de rustigere passages van een praatstem in plaats van diep gegrom.
Deze recensie schrijvende kan het ik het gevoel bij deze plaat het best als volgt uitleggen: de plaat luistert als één nummer van veertig minuten met af en toe geslaagde afwisselende stukken. Maar om elke keer weer die hele plaat te moeten luisteren om die stukken te luisteren is wel heel veel gevraagd van de luisteraar. Liever 9 nummers die los van elkaar staan en waar je niet hoeft te zoeken naar dat greintje afwisseling. Het maakt deze plaat tot een middelmatige album, waar door betere songs een veel beter resultaat had kunnen worden bereikt. Dat is dus het missende puzzelstuk: memorabele songs. Voila!
http://www.kindamuzik.net/recensie/scars-of-tomorrow/design-your-fate/3063/
Meer Scars Of Tomorrow op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/scars-of-tomorrow
Deel dit artikel: