Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
''Is it human to adore life?'' zingt ijskoningin Jenny Beth in 'Adore'. Het staat op Adore Life, de nieuwe plaat van het Londense all-woman postpunkkwartet Savages. Ja Jenny, dat is niet erg, want niets menselijks is zelfs een band die muzikaal verwijst naar de donkere vroege jaren tachtig - met referenties als Joy Division en Bauhaus - vreemd. Vergeleken met de eerste plaat is de toon op Adore Life zelfs gematigd positief te noemen. Met als hoofdmoot liefde als zwartromantisch thema.
Hoe zat het ook alweer? Met verpletterende optredens snelde de roem Savages vooruit. Dat er iets bijzonders gebeurde, bleek uit hoe grimmig, intens en luid ze het theatrale van Siouxie and the Banshees, de gierende feedback van The Jesus and Mary Chain en de repetitieve oerpunk van The Fall aan elkaar regen. De furieuze vrouwelijke energie daarbovenop maakte Savages onontkoombaar. Maar na een intensief toerschema is het tijd voor een nieuwe plaat, nietwaar?
De groep gaat op Adore Life op zoek naar meer compositorische diepgang. Het lukt Savages ten dele, want ze blijven in vrijwel elk van de tien nummers hinken op twee gedachten. Eerst het goede nieuws: in de songs, die gaan over bijvoorbeeld lust, jaloezie, flirten of bisexualiteit, barst het van de ritmische spitsvondigheden en dynamiek. Ze maken een duidelijke stap voorwaarts op het gebied van muzikale kwaliteit. Met als exemplarische voorbeelden het golvende 'The Answer', of het bedrieglijk lichte 'When in Love'.
Dan het minder goede nieuws: de rijkdom aan ideeën en muzikale invloeden weet het kwartet niet tot het eind van een song vol te houden. Vrijwel elke compositie eindigt in emotioneel beladen, maar bovenal repetitieve vocalen. Dit deed Beth op de vorige plaat al, zodat voorspelbaarheid en inwisselbaarheid op de loer liggen. Op die manier is Adore Life toch niet de indrukwekkende verzameling geworden die de som van de prima songs wel in zich heeft. Het zal hedendaagse vleermuizen een zorg zijn, want die kunnen onverwijld alle weltschmerz van zich af gooien. Toch zal Savages op volgende platen echt voor diepgang moeten gaan, want een trucje ligt op de loer.
http://www.kindamuzik.net/recensie/savages/adore-life/26521/
Meer Savages op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/savages
Deel dit artikel: