Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het idee achter Now, Diabolical lijkt te zijn geweest om helemaal terug te gaan naar de bron van de black metal, zo ergens eind jaren tachtig. Precies zoals Darkthrone dat doet op de nieuwe plaat The Cult is Alive. Maar waar het dynamische Darkthrone-duo Nocturno Culto en Fenriz rauw en vitaal klinkt, daar gaan Satyricons Satyr en Frost hier plat op hun bek als Bassie & Adriaan. Op Now, Diabolical klinkt de Noorse black metalband namelijk vooral als een matige kopie van Slayer ten tijde van South of Heaven.
Het zwakste punt van de plaat is nog wel de productie van Satyr. Het is allemaal ontzettend vlak en wollig, alsof Mart Smeets zijn in een Noorse trui gehulde buik over je oren heeft laten blubberen. De zang mist elke scherpte en de drums van Frost klinken alsof ze naar de cd zijn geconverteerd vanaf een mp3 met een hele lage bitrate. Niet dat je daarmee veel mist, want waar de man op de laatste plaat van 1349 nog over zijn trommels raasde als een brandschattende bende Noormannen, daar zit hij nu gevangen in de saaie midtempo songstructuren die Satyr heeft bedacht.
Het enige positieve dat te melden is over Now, Diabolical is dat er toch een flink aantal mooie, slepende riffs op staan. Ze zijn weliswaar erg geïnspireerd op het illustere werk van Slayers Jeff Hanneman, maar het is tenminste iets. De rest van deze plaat walmt slechts van het verkeerde soort grauwheid.
http://www.kindamuzik.net/recensie/satyricon/now-diabolical/12592/
Meer Satyricon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/satyricon
Deel dit artikel: