Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Thomas 'Sarke' Bergli wist in 2009 niemand minder dan Darkthronezanger Ted 'Nocturno Culto' Skjellum voor zijn soloproject te strikken. Op Vorunah brachten ze een partij proto-blackmetal die dankzij de smerige grooves van Sarke en de instant herkenbare monsterstrot van Nocturno Culto heerlijk wegluistert.
Op het tweede album Oldarhian is er wat dat betreft niet veel veranderd. Weer die houterige, maar onweerstaanbare groove, die een beetje klinkt alsof Prong Celtic Frost is gaan coveren. Sarke is van oorsprong bassist en dat is te horen; de riffs hebben duidelijk de staccato cadans die eigen is aan de basgitaar. Skjellum laat ondertussen met zijn van venijn druipende vocalen weer horen tot de top vijf van beste vocalisten in de extreme metal te horen.
Grootste verschil is dat deze keer de plaat is opgenomen met de band die weer is geformeerd om Vorunah live ten gehore te brengen. Dat heeft tot gevolg dat de songs iets meer versiering in de arrangementen hebben. Er duiken her en der wat gitaarsolo's op en de rol van de keyboards is ook wat prominenter. Combineer dat laatste met in vergelijking met Vorunah gemiddeld wat lagere tempo's en er ontstaat een sfeer die vaak meer naar gothic doom neigt dan naar black metal. Dat zou de inbreng van Skjellum kunnen zijn; die coverde met Darkthrone immers al Siouxsie & The Banshees.
Het zijn dit soort verschillen die maken dat Oldarhian genoeg verschilt van Vorunah. De kern van de muziek is echter hetzelfde gebleven en wie Vorunah wist te waarderen zal zeker ook het hoofd in beweging zetten op Oldarhian-tracks als 'Pilgrim of the Occult', 'Flay the Wolf' en het duister slepende prijsnummer 'Burning of the Monoliths'.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sarke/oldarhian/21562/
Meer Sarke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sarke
Deel dit artikel: