http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Sam Amidon | All Is Well

Traditionals gaan de toekomst tegemoet.
CD, Bedroom Community/Konkurrent

Tekst: Benjamin van Vliet

Publicatiedatum: 28 augustus 2008

Sam Amidon heeft een interessant verleden, waarin hij in veel bandjes zat en experimenteerde met de onuitputtelijke bron die folkmuziek is. Voor zijn tweede officieel uitgebrachte soloplaat All Is Well toog hij naar IJsland waar hij de plaat opnam met producer Valgeir Sigurðsson (o.a. Björk) voor diens label Bedroom Community. Dat label bracht al platen uit van onder meer Nico Muhly en Ben Frost en beiden leverden gastbijdragen.

Net als op zijn vorige platen baseert Amidon zich hier volledig op traditionals en dan met name op de verzameling van Harry Smith. Het is een bron waar zeer vaak uit geput is, met sterk wisselende resultaten. Gebruik maken van de traditie is niet verkeerd, maar wordt pas echt interessant als je er ook iets aan toevoegt.

Amidon was zich daar gelukkig van bewust en gaat hier zeer ongewoon te werk. De oude melodieën zijn verpakt in verrassende arrangementen, die meer neigen naar de recente IJslandse traditie - Múm, Sigur Rós, Björk - dan naar de Amerikaanse, waar de liedjes hun oorsprong hebben.

Hoogtepunten zijn 'Little Johnny Brown', dat van een onschuldig kinderliedje tot een onheilspellende soundscape werd, vol sinistere fluitjes en pianootjes en bevreemdende percussie, en 'Fall on My Knees', met een krasserige viool ver achter in de van reverb vergeven mix, dat eindigt in een minuut ruis met woordenloze zang. In hoeverre dit het werk is van Sigurðsson of van Amidon zelf is niet helemaal duidelijk, maar de twee heren vormen in ieder geval een uitstekende combinatie.

De plaat kent ook zijn zwakke punten. Sommige liedjes, zoals 'Wedding Dress' en 'Little Satchel' zitten wat meer in de hoek van Nick Drake en José González en de afwisseling tussen de dreigende en de luchtigere nummers pakt niet altijd goed uit. Een andere tracklist met een betere opbouw had daar misschien wat aan kunnen veranderen.

Het neemt niet weg dat All Is Well een sterke plaat is, die hopelijk de richting aangeeft voor de toekomstige omgang met traditionals. Een mooie les en een inspirerende plaat voor folkmuzikanten en -liefhebbers.