Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Metal is pioniersmuziek. Steeds weer worden nieuwe extremen gevonden en nieuwe subgenres uitgevonden. De nieuwste loot aan de metalen boom heet stonerdoom. Onder het motto: als je niet hoger, sneller of beter kan, dan ga je toch lager, trager en smeriger? Dus rommelen gitaren eindeloos voort op dezelfde riff, klinken drums als een kudde aanstormende tyrannosauriërs en schreeuwen zangers in wanhoop hun apocalyptische visioenen uit.
Lang voor Sleep's Jerusalem en Cathedral's Forest of Equilibrium werd de basis voor het genre gelegd in Birmingham door de heren Osbourne, Iommi, Butler en Ward. Uit de riolen van die zelfde stad is Sally gekropen. Met C-Earth leveren zij hun 2e album af.
Alle songtitels daarop zijn in het Japans. Denk ik. Het kan ook zijn dat woorden als 'Araukarisei' en 'Subayai' gewoon aan de benevelde breinen van de muzikanten zijn ontsproten. Maar Japan staat toch voor de betere experimenten in geluidsterreur en Sally schrikt er inderdaad niet voor terug om de riffmachine af en toe een paar minuten volkomen te laten ontsporen in orkaan van noise en feedback. Die werd vervolgens vastgelegd op tape door de expert in extreme geluidsmeteorologie, Billy Anderson. Hij deed dat eerder bij Sleep, The Melvins, Unsane, Eyehategod en Neurosis. Cathedral's Lee Dorrian maakt het resultaat openbaar via zijn Rise Above label, zodat ook jij nu de mogelijkheid hebt om tegelijk de schilderijen van de buren van de muur te trillen, de fundering van je huis te testen, de kat een shellshock te bezorgen en te genieten van het absolute voorfront van de hedendaagse gitaarmuziek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/sally/c-earth/3640/
Meer Sally op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sally
Deel dit artikel: