• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Saint Vitus | Lillie: F-65

Band met een onbegrijpelijke legendarische status.
CD, Seasons of Mist/Bertus

Tekst: Bas Ickenroth

Publicatiedatum: 16 mei 2012

Vroeger was het simpel: de enige nieuwsvoorziening in hardrock en metal (Aardschok / Metal Hammer) heeft Saint Vitus als kansloze Black Sabbath-kloon betiteld met te weinig creativiteit om er bovenuit te kunnen steken. Een enkele luisterbeurt destijds bij een doommetalfreak bevestigt dit oordeel.

De opleving en opwaardering die Wino en consorten de laatste jaren hebben gekregen in de stonerwereld kun je dan ook redelijk onverwacht noemen. Hoorde je die geluiden nog niet in de eerste stonerrockgolf net na het midden van de jaren negentig, op het Roadburnfestival wordt leidend voorwerp Wino in verschillende gedaantes als grote held binnengehaald. Collega-muzikanten uiten de bewondering nauwelijks in genoeg woorden en gebaren.

Daar doen we dus niet aan mee.

De goede man en al zijn bands zijn authentiek en echt, en zo oprecht als maar kan. Maar: hij is een op zijn best matige zanger, die vooral saai klinkt. En zijn muziek is dat meestal ook. Geen originele noot hoeft niet altijd een probleem te zijn, als het maar tot goede liedjes leidt. Die vind je bij Saint Vitus niet. Vroeger niet, nu niet. Uitgekauwde riffs brengen nauwelijks variatie; het gaat maar door en door en door. Vorm voor inhoud. Daarbij komt dan Wino nog, die met zijn saaie stem geen enkele fatsoenlijke zanglijn voortbrengt.

Waar Wino en Saint Vitus hun legendarische status aan verdienen is van tevoren al een raadsel. Nieuweling Lillie: F-65 vergroot dat raadsel alleen maar.

http://www.kindamuzik.net/recensie/saint-vitus/lillie-f-65/22883/
Meer Saint Vitus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/saint-vitus