Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Liefste,
Weet je het nog? Die zomerse zondagmiddagen in het stadspark, dat toen nog fris en groen oogde. We hingen half over elkaar in het gras. We dronken lauwe rosé uit plastic bekertjes. De zonnestralen verwarmden onze witte wintergezichten op die ene perfecte dag. Even leken de zorgen over ouders, school en zakgeld als sneeuw voor de zon verdwenen. We hoorden alleen het zachte gekwaak van parende eendjes in de vijver, badmintonnende kinderen op blote voeten en het eenzame geklik van de walkman. We deelden de muziek. Ik luisterde naar de lieflijke folk die jij in je tasje had gestopt, terwijl jij je verzuchtte aan jazz die ik uit de collectie van mij pa had meegesmokkeld. Het waren geen harde toeters en dreigende drums, want ik wist toen al dat jij daar niet zo van hield. Jij hield meer van loungemuziek.
We zijn nu allebei ouder. Er is geen tijd meer om in de zon te liggen. Als ik onderweg ben naar mijn kantoorbaan, denk ik nog wel eens aan jou en die tijd, die achteraf toch vooral onbezorgd was. De herinneringen aan hoe wij onze muziek luisterden, komen weer naar boven als ik in de sneltrein van Rotterdam naar Haarlem het album Range of Light van Sean Carey (uit de band van Bon Iver) hoor. Even was het alsof ik de helft van mijn koptelefoon uitleende aan jou en wij weer in het zachte gras lagen. Maar alles is slechts een droom, een vage gedachte aan vroeger. De regen kleddert genadeloos tegen de ramen van de coupé. Over twee haltes ben ik op de plek van mijn bestemming, dan vraag ik mij niet meer af hoe het met jou gaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/s-carey/range-of-light/25002/
Meer S. Carey op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/s-carey
Deel dit artikel: