http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Ruthie Foster | Let it Burn

'Mooi zingen' in New Orleans.
CD, Blue Rose/Sonic Rendezvous

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 12 maart 2012

Als Ruthie Foster een project start in New Orleans, ga je er eens goed voor zitten. De Texaanse moet nog steeds die ene plaat afleveren die recht doet aan haar muzikale talent, haar fraaie stem en het gevoel dat ze in haar donder heeft, maar dat nog nooit een plaat van begin tot eind onder stroom zette.

Dus reisde Foster naar New Orleans, de bakermat van veel muziekstijlen - sommigen menen zelfs van álle muziekgenres - die Amerika voortbracht. Ze vroeg de ritmesectie van The Meters om assistentie, nodigde nog een freak uit op het hammondorgel en zocht een stel leuke songs bij elkaar van The Black Keys, Adele, Johnny Cash, Los Lobos en The Band.

En daar gaat het eigenlijk al mis. De meeste songs kennen we namelijk in veel essentiëlere uitvoeringen. 'You Don't Miss Your Water' is nog te genieten omdat soullegende William Bell, van wie het origineel is, zelf meezingt. 'It Makes No Difference' van The Band leent zich ook voor de slome, funky benadering en Fosters gospelstem. Maar 'Ring of Fire' is echt een draak van een cover.

Foster schakelt dan over op 'mooi zingen' en klinkt zo geen haar beter dan onze eigen Margriet Eshuijs. Dodelijk saai. Al met al valt er voor de liefhebber van Foster en New Orleans funk genoeg te genieten, maar er wordt op Let It Burn wel fantasieloos binnen de lijntjes gespeeld. Volgende keer naar Muscle Shoals?