Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lo-fi kan zo hartverwarmend mooi en oprecht zijn. De eenzame antiheld die zijn diepste zieleroerselen in de microfoon fluistert (ook antihelden hebben buren) onder begeleiding van enkel wat gitaargepluk kan enorm charmant zijn. Eenvoud vertegenwoordigt niet zelden schoonheid. De lage drempel om zelf je muziek op te nemen is een groot voordeel. De kelder is jouw speelveld, je ideeën vormen jouw muzikale universum en je kunt het allemaal vrijelijk kwijt op band op pc. Geen label? Geen nood. Breng zelf je muziek uit. Maak een website, maak vrienden en maak naam.
Die lage drempel is tegelijkertijd de keerzijde. Want tussen alle huisvlijt zit helaas ook vaak volstrekt onoriginele muziek die tenenkrommend slecht is. De 24-jarige singer-songwriter Rusty Santos uit New York heeft in krap één jaar tijd twee albums in eigen beheer uitgebracht. Santos maakt in zijn eigen kleine studio in Manhattan melodieuze (gitaar)popliedjes, vaak begeleid door geluiden en ritmes uit zijn pc. Dat lijkt een behoorlijk ‘vol’ geluid, maar bij Santos is minder duidelijk meer. Beide platen duren ongeveer een half uur, en staan vol ideetjes en liedjes die soms aangenaam onaf en spontaan klinken, maar uiteindelijk krijg je het er warm noch koud van.
Debuut Bad is Good uit 2002 is het minst interessant. Toegegeven, als zijn ietwat iele en onvaste stemgeluid je niet ligt, haak je waarschijnlijk meteen al af. Er komt soms een nummer voorbij waarbij je even je oren spitst, maar die momenten zijn zeldzaam. Niet geheel vrijwillig gaan je gedachten steeds uit naar Beck, Money Mark, Sebadoh en soms Smog. Rusty Santos benadert die artiesten soms maar ontstijgt ze nooit, en het feit dat zijn muziek je constant aan anderen doet denken helpt ook niet.
Is het dan alleen maar narigheid met Rusty Santos? Dat valt wel mee. Het pas verschenen Outside Versus In is een duidelijke stap vooruit. De elektronische spielerei sluit dit keer veel beter aan bij zijn gitaarliedjes, en ook heeft hij geleerd af en toe zijn mond te houden en de muziek het werk te laten doen. Sommige nummers zijn knap bedacht en uitgewerkt, en vaker dan op zijn debuut richt je je hoofd even op als er een leuk nummer voorbij komt.
Maar daar is alles ook wel mee gezegd. De verstokte lo-fi-fanaat pikt er misschien nog een enkel pareltje uit, maar het gros is te weinig onderscheidend en te veel van hetzelfde om indruk te maken. Het is gerommel in de marge, en dat is eigenlijk nog erger dan tenenkrommend slecht.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rusty-santos/bad-is-good-outside-versus-in/4279/
Meer Rusty Santos op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rusty-santos
Deel dit artikel: