• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Russian Circles | Station

Instrumentale rock op zijn Mies van der Rohes.
CD, Suicide Squeeze/Konkurrent

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 27 augustus 2008

Wat voor muziek maakt Russian Circles? Het is instrumentale gitaarmuziek, zoveel is zeker. Maar verder hangt het ergens in het luchtledige tussen postrock, mathmetal en zelfs postpunk.

Thuisstad Chicago geeft een aanknopingspunt: dat was ook de stad van Ludwig Mies van der Rohe, de architect die de wolkenkrabber als toren van glas en staal bedacht. De muziek op Station is te vatten in dezelfde paradoxen als de architectuur van Mies van der Rohe: mathematisch helder, onderkoeld episch en gedetailleerd eenvoudig.

Station is niet een album dat meteen bij de keel grijpt. De zes stukken muziek met een lengte van zo een zeven à acht minuten bouwen langzaam op en vaak ook weer af; Russian Circles is niet een band die opbouwt naar een grote finale waarin alle remmen los gaan. Ook verbaast hij niet met technische krachtpatserij, hoewel de muziek op Station zeker niet simpel is. Het album is één en al understatement, getemde kracht.

Wat verder opvalt is de enorme precisie van Russian Circles en dan vooral het kristalheldere gitaargeluid van Mike Sullivan. Elk nootje is hoorbaar. Hiervoor moet ook lof uitgaan naar producer Matt Bayles, die zich na eerder werk voor Isis en Mastodon opnieuw ontpopt als dé producer als het hard maar ook helder moet.

Zoals je als je niet oppast zo voorbij Mies van der Rohes legendarische appartementencomplex op Lake Shore Drive zou lopen, zo kan Station bij oppervlakkige beluistering weinig indruk maken. Aandachtig luisteren en zo de schoonheid ontdekken, waarbij dan wel concluderend dat het altijd een afstandelijke schoonheid zal blijven, niet een die diep emotioneel raakt.

http://www.kindamuzik.net/recensie/russian-circles/station/17361/
Meer Russian Circles op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/russian-circles