Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Om hun dertigjarig bestaan te vieren hebben de mannen van Rush besloten een coveralbum uit te brengen. Nu dringt de vraag zich op: wat is het nut van een coveralbum? In dit geval: onbestaande. Nummers van onder meer The Who, Cream en Buffalo Springfield worden correct en getrouw nagespeeld, maar dat is het dan ook. ‘Summertime Blues’ wordt iets trager gebracht dan in de versie van Blue Cheer en de productie is over het algemeen veel gladder dan die van de jaren ’60. Voor de rest is er echter niet veel verschil met de originele nummers. Op minder dan dertig minuten is de klus geklaard. Geef een bekwaam muzikant de partituur van pakweg ‘Mr. Soul’ van Neil Young en je krijgt hetzelfde resultaat. De uitleg van de band (Nostalgie! Gezellig terug in de tijd! Onze jeugd herbeleven!) klinkt voor mij eerder als: gemakkelijk geld binnenrijven met covers, bij gebrek aan inspiratie. Een goede raad voor Rush: hou je midlifecrisis in beperkte kring.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rush/feedback/7158/
Meer Rush op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rush
Deel dit artikel: