Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"With torture in mind / We’re headed for / One hell of a time" zingt Robert Iwanik in ‘Blood Stained Lust’. Inderdaad, het universum van het Pools/Amerikaanse trio Rope is niet bepaald rooskleurig, en herinnert in meerdere opzichten aan de uitgesproken zwartgalligheid van Michael Gira’s legendarische pré-noisecombo The Swans.
Op Heresy, and Then Nothing But Tears betreedt Rope het braakliggende gebied tussen jazz, noise en muziek concrète. De band maakt een vorm van noisy horrorjazz die gemakkelijke melodieën schuwt maar muzikaal zeker emoties weet op te wekken. En daarbij speelt eveneens Iwaniks stem, die vaak als een demon boven de abstracte geluiden declameert of in een vreemdsoortig geween uitbarst, een belangrijke rol. Als zanger wordt hij op een aantal nummers afgewisseld door Eugene Robinson, in een parallel universum eveneens de levenslustige frontman van Oxbow, en diens bijdrage klinkt haast even bloedstollend.
Als Khanate ooit een jazzplaat had gemaakt had ze waarschijnlijk zoals Heresy, and Then Nothing But Tears geklonken. Maar Khanate bestaat niet meer. Gelukkig is Rope er nog.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rope/heresy-and-then-nothing-but-tears/15572/
Meer Rope op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rope
Deel dit artikel: