Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor wie Roos Rebergen een zeurderig en onvast zingend meisje vindt - jawel, die lieden zijn er - is deze nieuwe plaat Kalf alleszins een nieuwe poging waard. Roos' stem vliegt bijna niet meer uit de bocht, en haar eigenwijze kijk op de wereld heeft ze behouden. "De huizen alsmaar kleiner, 'k denk dat 'k er niet meer in pas / Mijn wereld alsmaar groter", zingt ze veelzeggend in 'Controleer Mij'. Niets liever nu dan dat.
Kalf is een zorgvuldig opgebouwde plaat, die niet meer zo vaak alle kanten uit piekt en dan weer inzakt. Eigenlijk was de ep Warüm (2012) van Roosbeef al een opmaat voor een meer afgewogen en godbetert 'volwassen' stijl. Een stijl die nog steeds gekenmerkt wordt door Roos' poëtische observaties, want niemand bezingt de wereld zo fris, gedetailleerd en belangstellend als deze frêle zangeres.
Kalf is grotendeels rustig en introvert, maar niet eenvormig. Roosbeef onderzoekt de randen van de pathetiek in 'Raak Mij Aan' met piano, strijkers, pauken en een losbarstend koor. Een experiment, dat net overeind blijft door Roos' prikkelende zang en een paar rake regels ("Scheld mij de huid maar vol / Ik wil weten of ik voel"). Afwisseling komt ook van het melodisch rockende 'De Schelde' en het - toch nog - tikje hysterische 'Und Man Liebt So Viel'.
Roos is nog maar 27 en al enkele platen op streek. Het is boeiend om haar ontwikkeling te volgen. Voorlopig is Kalf de beste plaat die ze nu had kunnen maken. En ten slotte: "Laat ons bidden voor de mensen met een auto met een open dak / Dat het maar een mooie, mooie zomer mag zijn."
http://www.kindamuzik.net/recensie/roosbeef/kalf/25722/
Meer Roosbeef op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/roosbeef
Deel dit artikel: