Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je hebt muzikanten die zingen over de leuke dingen in het leven: over mooie meisjes en een rotsvast vertrouwen in een goede afloop. In de liedjes van Rob Jungklas gaan mooie meisjes echter naar de hel en is alle hoop verloren. In spookachtige bluesliedjes verhaalt Jungklas over whisky in bruine zakken, over naamloze lijken die aan bomen bungelen en over god en de duivel die op de loer liggen om je ziel nog even verder de verdoemenis in te helpen.
In de vijf jaar tussen Gully en zijn al net zo spookachtige voorganger Arkadelphia zijn Rob Jungklas' demonen niet bepaald tot rust gekomen. De dood, de drank, god en de duivel hebben hem alleen maar sterker in hun greep gekregen. De inktzwarte teksten staan misschien nog wel net iets boller van de religieuze symboliek en algehele wanhoop.
Muzikaal trekt Jungklas feller van leer dan op zijn grotendeels akoestische vorige album. In het titelnummer vergezelt grommende feedback de bloederig klinkende bottleneckblues. Die agressiviteit verleent zijn muziek een nog dreigender sfeer en vooral ook de nodige vaart. Maar ook de rustiger nummers, waarop de akoestische gitaar prominenter aanwezig is en de cello's janken, is het onheil troef. Gully heeft dezelfde zuigende werking als de moerassen waar het uit is voortgekomen.
De veelal religieuze thematiek en bevlogen voordracht roepen de vergelijking op met Sixteen Horsepower. Maar in eerste instantie zijn het de jaren dertig, toen Son House en Robert Johnson lieten zien wat blues precies inhield, waar Jungklas de muzikale mosterd haalt. Daarnaast passen Nick Cave op zijn wanhopigst en Dylan op z'n pissigst ook prima binnen Jungklas' kader. Evenals als deze referentiekaders toont Jungklas aan dat 'oude' muziek verre van stoffig kan klinken.
Jungklas zijn hoodoo-blues heeft een spookachtige zeggingskracht en de vurige intensiteit doet je huiveren. Voor wie bestand is tegen de bijna verstikkende beklemming is Gully een ijzingwekkend mooie en gepassioneerde plaat, die het verdient om heel hoog te eindigen in de eindejaarslijstjes van 2008.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rob-jungklas/gully/16735/
Meer Rob Jungklas op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rob-jungklas
Deel dit artikel: