Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een tijdje lang was Ro-Robot hét coolste bandje van Nederland. Tegelijkertijd met New York hipsters The Strokes en The Rapture greep het drietal immers terug op die vervloekte jaren tachtig. De aanstekelijke mengeling van springerige Buzzcocks-punk en synthesizertapijten op Panorama klonk bepaald veelbelovend.
Maar terwijl hun Amerikaanse broertjes alternatief Nederland – en de rest van de wereld - inpakten, hielden de jongens van Ro-Robot zich buitengewoon stil. Tot er nu - drie jaar later dus - Unequal is, dat met z'n vijf nummers net een half uurtje duurt. Een plaatje dat toch wel enigszins teleurstelt. De hoekige postpunk van opener 'Push Me Along' spuit nog energiek uit de boxen. Daarna zakt het tempo en nemen de new wave-invloeden de overhand. Niets mis mee natuurlijk, maar 'Frances' en 'UHF' zijn te vlak en te inwisselbaar om indruk te maken. Dat doet Ro-Robot dan weer wel in 'Wide Open Space'. Ook veel meer new wave dan de opener maar nu juist wél hartverscheurend mooi. De klagerige zang, fraaie gitaarlijntjes, dreinerige drumpatronen. Alles klopt. Ook de ingetogen afsluiter 'Black Week' overtuigt. Drie uit vijf is natuurlijk niet slecht, maar jaren na het uitstekende Panorama mag je best meer verwachten. Maar het coolste postpunk/wavebandje van Nederland? Dat zijn ze nog steeds.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ro-robot/unequal/6430/
Meer Ro-Robot op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ro-robot
Deel dit artikel: