• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Rise And Fall | Into Oblivion

De schop onder de kont die metalcore tegenwoordig ontbeert.
CD, Reflections/Bertus

Tekst: Maurice van der Heijden

Publicatiedatum: 19 december 2005

In tijden dat de grotere maatschappijen allerlei metalcorebands die amper twee jaar bezig zijn van de straat plukken en een cd laten opnemen met een kraakhelder, maar aalglad geluid is het broodnodig dat er bands opstaan die lekker de andere kant op gaan. Stopt uw zoektocht voor even, want met Rise And Fall heeft u een exponent te pakken. Deze heren hebben een schurfthekel aan een gladde sound, en opteren met Into Oblivion voor een loodzware gruizige gitaarsound die klinkt alsof er een kudde ossen voorbij komt razen op het grasveldje naast uw huis.

Metalcore willen ze overigens ook niet genoemd worden. Dit is punkmetal. “Punkmetal?”, denkt u? Ja, punkmetal. Punkmetal staat voor de instelling, agressie and energie van hardcore punk gemixt met het zware, brute en duistere van metal. En de heren hebben die kreten goed in de smiezen, getuige de songs op Into Oblivion. Pak Integrity en Ringworm bij hun kladden en stop ze in een hok met Entombed of Black Sabbath. Het amalgaam dat daar uitkomt zou wel eens kunnen klinken als Rise And Fall.

Luister maar eens naar ‘Forked Tongues’, ‘The Void’ en ‘Lost Among the Lost’. Hier wordt op snelheid met de botte bijl gehakt. Zanger Björn hitst je met zijn opgefokte hysterische strot nog eens extra op. Gelukkig is de band slim genoeg om even wat gas terug te nemen tijdens ‘Stakes is High’, zodat we niet constant platgewalst worden. Daarna is het nog twee keer gas geven voordat we aankomen bij het experimentele einde ‘Ruins’. ‘Ruins’ is instrumentaal en graaft zich, geschoeid op de Pelican-leest, een gat naar de binnenste regionen van onze planeet. Verzengende ruis is het enige wat ons rest.

http://www.kindamuzik.net/recensie/rise-and-fall/into-oblivion/11536/
Meer Rise And Fall op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rise-and-fall