Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Rickie Lee Jones behoort niet bepaald tot het kamp van George W. Bush. Haar woede over zijn roekeloze buitenlandbeleid inspireerde haar in 2003 na jaren van zwijgen zelfs tot het alom geprezen Evening of My Best Day. Dat ze nu een aantal jaren later met Sermon on Exposition Boulevard een zwaar religieus getinte plaat heeft gemaakt, maakt haar dan ook niet tot een neo-conservatief die zich onder de dreiging van het moslimterrorisme krampachtig vasthoudt aan het christelijke geloof.
Sermon on Exposition Boulevard is eerder de weerslag van een persoonlijke geloofsbeleving. Dus niet zoals ze in ‘Where I Like it Best’ verzucht: “See all those people praying on tv and in the churches / They like to make a big parade out of what they are doing”, maar meer iets als wat Gerard Reve deed. “On Exposition Boulevard”, dat wel.
Daarvan is ze zich terdege bewust. Heel mooi is in dat verband ‘Donkey Ride’, het nummer waarin Rickie Lee Jones haar dromerige, kinderlijke en nasale voordracht begint met de regels “You’re comin’ into town on your donkey tonight” en besluit met “but you’ll be goin’ out on a cross.” Spookachtig mooi en door de rammelende muzikale begeleiding geen lichtverteerbare kost.
Sermon on Exposition Boulevard is als geheel tamelijk experimenteel en schijnt voortgekomen te zijn uit een project waarvoor Rickie Lee Jones aanvankelijk alleen een bijdrage aan één nummer zou leveren. Het is ook haar eerste album voor New West, het kwaliteitslabel voor Americana waarop door bands als Drive-By Truckers en Slobberbone zo hard gerockt wordt. Rocken doet Rickie niet. Wel veel folk en jazz. Een avontuurlijke plaat waar Gods zegen op rust, dat kan niet anders.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rickie-lee-jones/sermon-on-exposition-boulevard/14877/
Meer Rickie Lee Jones op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rickie-lee-jones
Deel dit artikel: