Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Niet iedereen in Duitsland zit op planeet Minimal. Dat bewijst het Keulse platenlabeltje Yore, dat zich richt op old school house uit de VS, met warmbloedige akkoorden, diepe bassen en eindeloze strings.
Ze tekenen bij Yore Amerikaanse artiesten als Alton Miller, Terence Dixon en Rick Wade. Kerels die weliswaar uit de technostad Detroit komen, maar altijd aan de warme kant van de drumcomputer zitten.
Housepuristen kennen Rick Wade vooral van z'n cultlabel Harmonie Park, waarop de zwarte Amerikaan de afgelopen jaren sporadisch singles uitbracht die stuk voor stuk collectors items werden. Vorig jaar zomer zette Wade de zaken op een rijtje op de cd Best of Harmonie Park. Maar The Good, the Bad and the Deep bevat louter nieuw materiaal.
Bij Rick Wade draait alles om de groove. Dat ding dat stiekem aan je heupen trekt en je schouders in beweging brengt. Die groove verpakt hij in trage housenummers waarin een fikse scheut disco is gepompt. Een beetje zoals Moodymann, maar dan traditioneler.
The Good, the Bad and the Deep zal niet de boeken ingaan als een baanbrekend dancealbum. Maar wie speurt naar de wortels van de house, zit met Rick Wade op het juiste spoor.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rick-wade/the-good-the-bad-and-the-deep/16924/
Meer Rick Wade op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rick-wade
Deel dit artikel: