Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Richard X begon als bootlegger, in de moderne zin van het woord (als in: de versmelting van twee of meerdere popliedjes, zoals dat een aantal jaar geleden heel slim tot gangbaar ambacht verheven werd door 2 Many DJ's op hun fameuze As Heard on Radio Soulwax-album). X, die toen nog onder de naam Girls On Top opereerde, werd van de semi-illegaliteit naar de geaccepteerde bovengrond gekatapulteerd, toen de dames van Sugababes zijn versie van hun 'Freek Like Me' (versmolten met Gary Numan's 'Are Friends Electric?') samen met hem opnieuw opnamen en uitbrachten.
Andere samenwerkingen (o.a. met teenyboppers Liberty X) volgden, en nu is er dan zijn eerste volledige album. Zoals misschien wel te verwachten viel hangt het geheel van goed gejatte elementen aan elkaar. Zijn versie van Rufus & Chaka Khan's 'Ain't Nobody' heet 'Being Nobody' en wordt gezongen door Liberty X. Het blijft heel dicht bij het origineel, zij het met een electro-hip geluid dat helemaal bij vandaag past. Mede doordat de track van zichzelf ijzersterk is (worden er tegenwoordig nog wel zulke fantastische popliedjes geschreven, kun je je wellicht afvragen) is het meteen één van de hoogtepunten van X Factor Volume 1. Een ander hoogtepunt is 'You Used To', gezongen door Javine Hilton, die nog niet zo heel lang geleden werd weggestemd door de kijkers van het Idols-achtige ITV-programma Popstars The Rivals, waardoor ze geen deel uit kon gaan maken van het prefab-bandje Girls Aloud. Hilton zingt soulvol over de melancholieke tachtigerjarenelektronica, die overigens op het hele album de boventoon voeren. Hoogtepunt nummer drie vinden we in de huidige single, het fijn doorglijdende, aan Cameo en GAP Band herinnerende 'Finest Dreams' dat gezongen wordt door Kelis. Het eerdergenoemde 'Freek Like Me' is de volgende climax, terwijl Jarvis Cocker en Mazzy Star zorgen voor wat misschien wel het mooiste liedje van de plaat is: 'Into You'. Met het loom wiegende ritme, de akoestische gitaar en droeve toetsenklanken zou het zo een murder ballad van Nick Cave en het één of andere omhooggevallen Australische soapsterretje kunnen zijn.
Tussen deze pareltjes door vinden wij nog samenwerkingen met Caron Wheeler, de dame die o.a. 'Keep On Moving' zong toen ze nog bij Soul II Soul zat (in het door de stofzuiger gehaalde electrofunkertje 'Lonely'), Deborah Stickland Evans en haar Flying Lizards (eerst op de Burt Bacharach-cover 'Walk on By', die omgetoverd wordt tot een soort mutantenpopnummer met computerstem, met als gevolg dat de song nog desolater klinkt dan hij al was; daarna op het uit pure electro opgebouwde 'Lemon Lime'), en de Canadees Tiga (op het Human League-achtige 'You Better Let Me Love You' en het afsluitende 'End'). Verder is er een gastrolletje voor BBC Radio 1 jock Mark Goodier en heeft Richard X ook nog het doorsnee electropopnummer 'Rock Jacket' (inclusief vocoder) en het kille 'Just Friends' in zijn uppie gemaakt.
Met een tijdsduur van iets over de drie kwartier is X Factor Volume 1 kortom een uitstekende popplaat geworden die perfect past in de huidige trend van eighties vibes, zonder ooit (en dat is vrij opmerkelijk gezien de vele referenties) in het zwarte gat van de retro te vallen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/richard-x/x-factor-volume-1/3765/
Meer Richard X op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/richard-x
Deel dit artikel: