• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Richard McGraw | Song and Void Vol. 1.

Mysterieuze songwriter zoekt publiek.
CD, Eigen beheer

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 13 augustus 2006

Minutenlang keek ik naar de knipperende cursor in het witte vlak op mijn beeldscherm. Er moest én zou een bespreking van Song and Void Vol. 1. komen, terwijl ik ook wel wist dat er over Richard McGraw weinig valt te vertellen. De schamele biografie is in volledige mysterie gehuld, iets met een gewonnen wedstrijd voor songwriters en John Lennon.

Wie zijn eenvoudige, maar fraaie website bezoekt, krijgt eerst de mededeling: "Anthony, if you can hear me... I hope that you're better." Het eerste wat in me opkomt, is de klassieke song 'Famous Blue Raincoat' van Leonard Cohen.

De openingszin van het nummer van de Canadese bard, dat op het album Songs of Love and Hate uit 1971 staat, lijkt enigszins op de geheimzinnige boodschap van McGraws website: "It's four in the morning, the end of December. I'm writing you now just to see if you're better."
Cohen lijkt een belangrijke bron van inspiratie voor McGraw, voor wie er eveneens nooit genoeg ruimte is voor symboliek en zwartgalligheid in zijn songteksten.

Een vluchtige blik op songtitels als 'Death Is Not Peace' en 'The Things That Devil Brings' bevestigen de rol van McGraw als duistere troubadour in een misvormde wereld, waar de melancholie en oude jeugdliefdes in ere worden gehouden. "I think of Natasha in highschool and all the blood flows to my head", zingt hij in 'Natasha in Highschool', alsof hij een carnavalskraker op een begrafenis laat horen.

Song and Void Vol. 1 is een heel rare plaat. Ten eerste is er McGraws aangrijpende stemgeluid, dat continu overloopt met dramatiek en zelfmedelijden, zoals we dat eigenlijk alleen kennen van Scott Walker. De soundtrack die bij zijn macabere songteksten hoort, is een eigengemaakt brouwsel van dodenmarsen en bizarre folk, waarmee hij niet in de laatste plaats aan Tom Waits doet denken, al is het alleen maar omdat hij als het ware een eigen genre creëert. Onbeluisterbaar is het echter niet.

De cd is al een tijdje uit. Is er eigenlijk wel iemand die van McGraw heeft gehoord? Misschien komt het omdat McGraws exorbitante fijnzinnigheid en zwarte humor niet zozeer voor het grote publiek zijn weggelegd. Aan de andere kant lukt het Sufjan Stevens toch ook. Het blijft ronduit ongelofelijk dat het wonderschone Song and Void Vol. 1 nog niet is opgepikt.

http://www.kindamuzik.net/recensie/richard-mcgraw/song-and-void-vol-1/13638/
Meer Richard McGraw op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/richard-mcgraw