Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Argentië brengt ons het bizarre trio Reynols. Alles draait rond Miguel Tomasin die, zo wil de legende, op zijn derde levensjaar de band in het leven riep. Het feit dat de andere leden toen nog niet geboren waren is een onbelangrijk detail. We schrijven 1967. De band schiep intussen haar eigen universum waarin onbestaande lokaties een belangrijke rol spelen. Halfweg de jaren negentig begon plots de onophoudelijke stroom releases waarvan het op het Belgische label Audiobot uitgebrachte The Bolomo Mogal F Hits voorlopig het laatste wapenfeit is.
Reynols is gehuld in een waas van mysterie. De band gaf ooit te kennen dat hun artistieke houding dezelfde was als deze van de Inca’s maar dat hun goud helaas onzichtbaar was. Ze verwachten dat de bewuste mensen hun goud zullen stelen om onzichtbare kelken te kunnen maken waar het gezicht van de zon op zou afgebeeld staan. Ze beweren uitermate visionaire muziek te maken die een loopje neemt met de werkelijkheid.
Erg interessant allemaal. Maar hoe klinkt dit nu? Wel, helaas klinkt de titel van deze plaat boeiender dan de muzikale invulling. Twaalf keer worden er vage muzikale lijnen uitgezet die wegsterven in de monotonie. Fuzz, geluidjes en een wauwelende stem bovenop oeverloze ritmes. Of gewoon geruis, zoals op ‘Jocon Sadora Tui Tui’. Het lijkt er vaak op dat deze Latijns-Amerikaanse tovenaars in een trip verzeild zijn geraakt waar het vormelijke onbestaande is. Zo klinkt het gezang op ‘Batero Otros Chicos’ alsof Tomasi op het einde van een slopend feest alle moeite van de wereld doet om de laatste gasten weg te jagen.
Afgezien van de donkere soundscapes ‘Lo Mofifero Suridos’en ‘Reynor Upo Mosca’ is The Bolomo Mogal F Hits zenuwslopend saai. En vaak niet om aan te horen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/reynols/the-bolomo-mogal-f-hits/4927/
Meer Reynols op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/reynols
Deel dit artikel: