Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens op de Zwitserse bergtoppen dagdroomt een jongeman van het verre Amerika. Reto Burrell luidt zijn naam. Reto is gezegend met een uitstekende zangstem en hij schrijft gevoelige liedjes op een akoestische gitaar, precies zo eentje als uit een aflevering van The Rolling Stone. De liedjes noemt hij songs. Ze gaan over afgelegen plaatjes op de wereldkaart, uitgestrekte landschappen en het leven in de breedste zin van woord, waarbij geen moment gedacht wordt dat Reto Burrell niet afkomstig is uit de Verenigde Staten. In zijn thuisland lijkt de Zwitserse troubadour inmiddels een aardige reputatie te hebben opgebouwd met zijn vooral akoestische en Amerikaans getinte popsongs.
Op de nieuwste cd van Reto Burrell, Roses Fade Blue geheten, opent hij veelbelovend. Een goed begin is het halve werk. Zo ook in het tweede nummer, 'Guilt But Innocent', waar een mondharmonica uit de jaszak wordt gepakt. De composities van de elf nummers zijn zowaar aanstekelijk en de refreintjes blijven dagenlang in het hoofd rondspoken. Hoewel hij zich soms met een nutteloze cover van 'Summertime' en een enkele clichématige ballade als 'Time Can Heal' ("I know you need me like I need you", zingt hij echt) in de gevarenzone begeeft, zijn de rauwe randjes van het stemgeluid en het gitaarspel van Reto grotendeels onaangetast gebleven. Gelukkig maar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/reto-burrell/roses-fade-blue/5109/
Meer Reto Burrell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/reto-burrell
Deel dit artikel: