Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eind jaren zeventig raasden er nog wel eens sneeuwstormen over West-Europa. In februari 1979 raakten sommige delen van Friesland door de metershoge sneeuw afgesloten van de buitenwereld. Voedsel kwam per helikopter. Een jaar eerder gebeurde hetzelfde in Zuidwest-Engeland. Tijdens een sneeuwstorm verdween de weduwe Millicent Blades. Ze is nooit teruggevonden; slechts haar laatste voetstappen in de sneeuw en binnenstebuiten gekeerde kleding restten.
Tim en Roo Farthing waren snotjongens die in de buurt woonden. Ze zijn altijd gebiologeerd gebleven door het bizarre verhaal. Nu ze alweer een jaar of tien muziek maken onder de naam Reigns, vinden ze dat het moment daar is om hun vierde plaat The Widow Blades te dopen. Op vorige platen waren ze ook al niet vies van opnames in vreemde gaten onder de grond, op ondergelopen land of in een soort spookhuis. Nu maken ze veldopnames op de laatste plekken waar de weduwe was, voordat ze verdween.
De gebroeders, artiestennamen Operatives A & B, komen terecht in zowel haar oude woonhuis als dat van haar psychiater. Ze gaan naar een schuilkelder van iemand die lang haar vermeende moordenaar was, een oude leerlooierij en ten slotte naar de afgraving waar ze verdween. Ze verwerken de indrukken in een bloedstollende optelsom van bijvoorbeeld postrock, folktronica en ambient. De piano geeft met minimale tonen richting aan de sobere en monotone zang. Ze willen hiermee niets ophelderen of verklaren, ze geven hun eigen indrukken weer.
De twee maken eveneens muziek voor documentaires van de BBC, en dat is goed te horen. In de beklemmende, zeer beeldende klanken spelen ze met het opbouwen en ontladen van spanning of juist het onderhuids blijven daarvan. Ze vervallen niet in moeilijkdoenerij, maar weten je in een indrukwekkende wurggreep van onder andere beats, synths, piano en akoestische gitaar te houden. Daarmee doen ze denken aan The Album Leaf, Mike Oldfield en Zelienople. De grote kracht is dat ze het nergens groot aanzetten, zodat de mysterieuze, sinistere en diep melancholieke meerwaarde van de plaat zijn eigen weg kan zoeken. Een indrukwekkende soundtrack voor winterse spooktaferelen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/reigns/the-widow-blades/22340/
Meer Reigns op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/reigns
Deel dit artikel: