Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Van sommige (super)sterren weet je gewoon dat ze nooit zullen aanslaan bij ons. Omdat hun popmuziek te veel moeilijke woorden bevat, te afwijkend klinkt of gewoon niet gemakkelijk genoeg weg luistert. Wat dan erg jammer is, omdat Fiona Apple, Sheryl Crow (goed dan, één hit gehad hier) of Sarah McLachlan prachtige platen hebben uitgebracht.
Regina Spektor is er ook zo eentje. Geboren in Moskou, maar op negenjarige leeftijd naar Amerika verhuisd. Daar ging ze van school naar school naar school, waar ze telkens maar moeilijk kon aarden. Daarom ging ze, geheel in zichzelf gekeerd, maar wat liedjes verzinnen. Fantoom-pianospelen in de klas en zo. Daardoor begonnen haar leeftijdsgenoten haar nog vreemder te vinden, en zocht Regina alleen maar meer haar toevlucht in muziek.
Dat heeft gelukkig goed uitgepakt. Regina groeide immers uit tot een begenadigd pianiste met een prachtige zoetgevooisde stem. Tel daarbij op dat ze eruitziet als een pop, en je hebt een goede zangeres zoals er zoveel zijn in Amerika.
Regina had echter het geluk tegen Julian Casablancas aan te lopen in de studio, met wie ze 'Modern Girls and Old-Fashioned Men' opnam. De Strokes-frontman was zo onder de indruk van Spektor, dat ze mee mocht op tournee. Dat was voor de Russische zangeres een uitgelezen kans om haar derde album Soviet Kitsch bij een breed publiek te introduceren.
Inmiddels is ze toe aan haar vierde album, Begin to Hope. Het staat vol met prachtige popliedjes. Van het fragiele 'Fidelity' of de single 'Samson' tot het meer brutale 'On the Radio' en 'Better'. In het theatrale 'Apres Moi' zingt ze zelfs een gedeelte in haar moedertaal. Hoewel je er niks van verstaat, voel je de emotie door haar lijf gieren.
Ook 'Lady' zit barstensvol gevoel, al zingt ze hier de blues. Op slechts een paar nummers dwaalt Spektor af, zoals bij het dubby 'Edit' of het conceptmatige 'That Time', dat nog het meest doet denken aan Fiona Apple.
Met haar loepzuivere en zoete stem had Regina Spektor er voor kunnen kiezen om een plaat vol Norah Jones-achtige nummers te maken en zo miljoenen cd's te verkopen. Ze kiest echter voor de moeilijke weg. Geen standaardballads en niemendalletjes, maar echte liedjes met passie, emotie, liefde, moeilijke woorden en poëtische, dubbelzinnige teksten. Het levert een prachtige plaat op, en een optreden op Pukkelpop. Ik hoop dat Lowlands aan haar toer wordt toegevoegd, al zal dat tevergeefs zijn, vrees ik. In Nederland gaat het immers nooit wat worden met Regina.
http://www.kindamuzik.net/recensie/regina-spektor/begin-to-hope/13514/
Meer Regina Spektor op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/regina-spektor
Deel dit artikel: