Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij deed het al een paar keer eerder, maar het blijft een slim concept: oude house- en pophits voorzien van een jazzjasje. Of eerder een getailleerd maatpak, want Matthias Vogt bezit de gave om gouden arrangementen te schrijven voor bestaande composities.
Voor het onlangs verschenen derde Re:Jazz-album Expansion koos hij nummers van onder meer Joe Smooth ('Promised Land'), Herbie Hancock ('Rock It') en Ce Ce Peniston ('Finally'). De belangrijkste regel: geen elektronica. En dus horen we blazers in plaats van synthesizers op 'People Hold On' van Coldcut en komt de baslijn uit Jaydee’s 'Plastic Dreams' uit een elektrische basgitaar, gevolgd door het losbarsten van een jazzdrummer.
Het feest der herkenning is eigenlijk het leukste onderdeel van dit album. Soms duurt het wel een paar minuten voordat je door hebt naar welke klassieker je luistert. Zo is houseklassieker 'Promised Land' tot op het bot gestript. Alleen een ingetogen piano, een klarinet en bescheiden drums. Pas als je "brother, sisters, one day we will be free" hoort, is er ineens het ‘o ja-gevoel’ en wil je gelijk naar je voetbalfluitje grijpen. Ook bijzonder is de nachtclubuitvoering van Peven Everetts 'Gabrielle', waarop de Britse neo-soulzangeres Alice Russell de sterren van de hemel zingt en het rode pluche ineens uit je speakers groeit.
Dat het af en toe wel erg seventies en cheesy klinkt, is Vogt en z’n zevenkoppige band vergeven. Het merendeel van de covers weet te verbazen en soms zelfs te ontroeren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/re-jazz/expansions/14548/
Meer [re:jazz] op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/re-jazz
Deel dit artikel: