Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zoals het een blackmetalband betaamt, poseert Ravencult op de persfoto’s in het bos. Jammer genoeg waren ze net iets te vroeg. Hadden ze namelijk wat langer gewacht met het uitbrengen van Temples of Torment dan hadden deze Atheners kunnen poseren tussen de verkoolde stompen, wat het allemaal nog veel meer grim had gemaakt.
Dat had goed gepast, want Ravencult is duidelijk van de conservatieve school. Op dit in Noorwegen opgenomen debuut geen flirts met postrock of shoegaze. Een satansmissen krijsende zanger, een drummer die in de snelle passages schijt heeft aan strakheid en vooral heel veel tremolo picking-riffs, zijn de ingrediënten waaruit Temples of Torment is opgebouwd. Als dessert wordt ten slotte nog een verwoestende cover van Motörheads ‘Sacrifice’ geserveerd.
Maar het gaat vooral om die riffs, want die zijn van topniveau. De hoofdprijzen gaan naar die in het slepende ‘The Nightsky Codex’ en het voor een Griekse band wat merkwaardig getitelde ‘Utter Cold Void’. (Bij nader inzien: ‘void’ is wel een Griekse uitvinding. De filosoof Democritus bedacht het onderscheid tussen ‘niets’ en ‘leegte’ (‘void’) als reactie op wijsneuzen die vonden dat niets per definitie niet bestaat – het is immers niets - en dat er dus geen niets is. Dit geheel terzijde, hoewel blackmetalsongtitels er heel anders hadden uitgezien zonder Democritus’ uitvinding van ‘void’.)
De liefhebber van Darkthrone, Craft en Ravencults labelgenoten Taake weet inmiddels genoeg. Met het artistiek verantwoorde artwork van Stephen O’Malley staat het nog heel design in je cd-verzameling ook, iets dat van maar heel weinig old school blackmetalplaten gezegd kan worden.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ravencult/temples-of-torment/15970/
Meer Ravencult op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ravencult
Deel dit artikel: