Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als sessiemuzikant stond Randall Bramblett grootheden als Robbie Robertson en Gregg Allman bij, terwijl Bonnie Raitt ook eens een liedje van hem opnam. De schijnwerpers hebben echter nooit op de Amerikaan zelf gestaan. Onterecht, want de afgelopen jaren verschenen bijzonder sterke albums van hem. Zo ook langspeler nummer vier Rich Someday.
De man uit Georgia blinkt uit in relaxte, licht bluesy rock waarin hij de nodige r&b injecteert. De muziek klinkt dit keer losser dan op de voorgangers. Dit mag op het conto geschreven worden van drummer én producer Gerry Hansen, die voor een organisch geluid heeft gekozen. Dit geeft rockers als ‘Queen of England’ een fijne swing mee.
Toch blijft het geheel puur Bramblett. Passievol, humaan en altijd is er de positieve gloed die er vanaf straalt. Dan is er natuurlijk ook nog die unieke en fantastische stem van hem. In zijn hese, maar warme geluid legt hij een goede dosis soul die alleen van een man uit een rode staat kan komen. Hoewel ook John Hiatt weleens om de hoek wil kijken in bijvoorbeeld ‘Hate to See You’.
Evenwel blijft het zo dat er ook dit keer geen uitschieters tussen de tracks zitten. Van ‘alle dertien goed’ is echter ook niemand slechter geworden. Het wordt dus hoog tijd dat de man niet alleen erkenning krijgt van zijn collega’s, maar ook van het publiek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/randall-bramblett/rich-someday/13518/
Meer Randall Bramblett op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/randall-bramblett
Deel dit artikel: