Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ze was klaar met de muziekindustrie, stapte uit de spotlights maar kon het vervolgens toch niet laten namens de in hiphop ondervertegenwoordigde vrouwen nog even een duit in het zakje te doen. Precies tien jaar na Dirty Harriet laat Flipmode's 'first lady' Rah Digga weer van zich horen. Classic heet het album en het is volledig geproduceerd door veteraan Nottz.
Voor wat betreft de cover kan Rah Digga's comeback al niet meer stuk. Een even aandoenlijk als rebellerend kind houdt krachtig haar vuist in de lucht tegen een lege achtergrond; de associatie met Biggy's Ready to Die is onvermijdelijk. Gelukkig beperkt de kwaliteit zich niet enkel tot het visuele: ook auditief wordt de luisteraar op zijn wenken bediend. De cartooneske Chinese invloeden en moeizame drums op opener 'The Book of Rashia', stellen de femcee uit New Jersey volledig in staat de luisteraar op overtuigende wijze welkom te heten. De boodschap is duidelijk: hier wordt volwassen rapmuziek ('This Ain't No Lil' Kid Rap') gemaakt en of de groentjes zich even koest zouden willen houden.
Dat Rah van de oude stempel is vertaalt zich tevens in de instrumentaties. Over het geheel genomen bevat Classic voornamelijk opzwepende boombapinstrumentaties met authentieke gitaar- en orgelsamples. Nottz' 'zware' beats en Digga's constante stroom aan no-nonsenseraps maken een luisterbeurt echter wel behoorlijk intensief. Het gebrek aan meer lichtvoetige momenten van rust maken dat Classic her en der ietwat verzadigd en opdringerig klinkt. De relatief korte duur van het album (ongeveer veertig minuten) lijkt om die reden dan ook gerechtvaardigd.
Niettemin biedt Rah Digga de luisteraar met Classic wel een gedegen alternatief voor de momenteel immens populaire Nicki Minaj - praktisch de enige vrouwelijke speler van belang op het huidige hiphoptoneel. Na tien jaar toont de rapster geen enkel teken van verslapping en weet haar Brick City-flow nog steeds te boeien. Classic is een vermakelijk album geworden waarop Digga - qua flow en inhoud - veel van haar vrouwelijke collega's het nakijken geeft. Maar of de plaat ook daadwerkelijk voor het in de titel genoemde predicaat in aanmerking komt valt te betwijfelen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rah-digga/classic/20672/
Meer Rah Digga op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rah-digga
Deel dit artikel: