http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Rachel\'s | Systems/Layers
De muzikaliteit van de stilte.
CD, Quarterstick/Konkurrent
Tekst: Gerard de Jong
Publicatiedatum: 09 januari 2004
Al vanaf het debuut Handwriting heeft het modern-klassieke ensemble Rachel’s zich een geheel eigen plek verworven binnen de muziekwereld. De muziek, veelal bestaande uit vrij minimale piano- en vioolmuziek – af en toe met zang – veranderde door de jaren heen wel maar haar identiteit bleef hetzelfde. Het wonderlijke in het geval van Rachel’s is die constante; de groep rond Rachel Grimes slaagt er telkens weer in dezelfde speerpunten neer te zetten in een subtiel veranderend decor van omgevingsgeluid, fijngevoelige composities en stilte.
Systems/Layers is het vijfde Rachel’s album en overtuigt minstens zo snel als de vorige albums. De muziek werd tijdens een periode van anderhalf jaar opgenomen, en is geschreven voor een gelijknamig theaterstuk. Op de plaat vertaalt zich dat vooral in een rijke waaier aan omgevingsgeluid, cryptische flarden van monologen en een mystiek soort rust. Rachel’s verweeft haar muziek op buitengewoon intieme en innemende manier met het ‘gevoel’ van die klanken. De schoonheid van het kleine en gevoelige wordt meer duidelijk naarmate je je dieper en zonder reserves eraan overgeeft. Philip Glass is nooit ver weg, maar een deel van de muziek danst door de tijd als de noten van Debussy’s ‘Snowflakes Dancing’.
Rachel’s toont opnieuw aan dat er over minimale klassieke muziek snel misverstanden kunnen ontstaan. Systems/Layers is een prachtig bewijs van muziek die meer is dan enkel het aantal gebruikte instrumenten of muzikanten. De ‘minimale’ muziek wordt plotseling erg groot en kleurrijk als je hoort hoe goed de band met stilte kan werken. De twee minuten die het duurt voordat ‘Expect Delays’ ontwaakt zijn klinisch gezien geluidloos, maar klinken niet zo; er is altijd iets waarnaar je luistert, en wat je de muziek in blijft trekken, ook al hoor je misschien niet altijd iets.
De kracht van verbeelding en gevoel wordt doorgetrokken, ook zonder muziek. Het is een verstild soort schoonheid die steeds weer opduikt; in het prachtige wiegen in het centrale stuk ‘Water From The Same Source’, in het door Grimes’ gezongen ‘Last Things Last’ en in ‘Even/Odd’, dat bijna bezwijkt onder haar eigen violen. Het zijn vooral de spannende zachte stukken met enkel piano, viool of cello die eruit springen. Ze zijn onweerstaanbaar in hun aantrekkingskracht, en dwingen je te luisteren naar álle klanken en tonen, ook die die je niet kunt horen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/rachel-s/systems-layers/4919/
Meer Rachel\'s op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/rachel-s
Deel dit artikel: