Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De laatste zes jaar heeft het Belgische R.O.T. een indrukwekkende discografie bijeengespeeld, die voornamelijk uit obscure tapes, cd-rs en zeldzame lathe bestaat. Het collectief, dat zich tegenwoordig tot een min of meer vast vijftal beperkt, groeide uit het eerder ter ziele gegane Toss en werd door de jaren heen rustiger. Gaandeweg evolueerden ze van een meer noisegericht gezelschap naar een intiemer ensemble dat in plaats van gitaren ook andere instrumenten hanteert. Tapemanipulaties, fluitjes, orgels en gevonden voorwerpen vinden hun ingang en leiden een nieuw hoofdstuk in het leven van R.O.T..
L’écurie is de eerste officiële release van R.O.T. die het levenslicht ziet en hierin zien we de helpende hand van (K-RAA-K)³ dat er zoals vaak weerom in slaagt om interessante bewegingen uit de Vlaamse ondergrond naar boven te brengen. De twee kanten van het vinyl beslaan twee composities. De eerste jamsessie is opgenomen in een leegstaand administratief gebouw in de Belgische hoofdstad, een plaats die een aantal maanden door een kunstenaarscollectief in gebruik genomen werd en het op hun beurt ‘L’écurie’ noemden.
Die sessie ontpopt zich langzaam tot een donkere drone waarbij effecten en additionele instrumenten na verloop van tijd nuances aanbrengen, terwijl de drone in de verte wegebt. Het slotlied, dat naar verluid in een oude paardenstal van concertzaal Ferme Du Biereau tot stand kwam, is organischer van aard en combineert drones met fluitjes en andere frivole elementen.
R.O.T. slaagt erin om desolaatheid in hun muziek te laten doorsijpelen. Hun donkere ambientdronelandschappen zijn dan ook erg interessante experimenten, die gevoelsmatig heel wat impact hebben.
http://www.kindamuzik.net/recensie/r-o-t/l-curie/13744/
Meer R.O.T. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/r-o-t
Deel dit artikel: