http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Quilt | Held in Splendor

Picknick op het water.
CD, Mexican Summer

Tekst: Roelof Schipper

Publicatiedatum: 12 maart 2014

Een quilt, dat is volgens het woordenboek een 'gewatteerde sprei'. In andere woorden, hipsters rejoice, want de band Quilt klinkt als alles wat een gewatteerde sprei is: wollig, gezellig, pluizig en niet een beetje oubollig.

De hoes van de plaat toont het trio, warmpjes ingepakt, in een bootje op het meer. De roeispaan hangt er vruchteloos bij: vaart maken is aan de heren en de dame van Quilt niet besteed. Gedurende dertien nummers en drie kwartier dobbert het gezelschap genoeglijk in de rondte. Soms steekt er een kortstondige bries op ('A Mirror'), een andere keer, nou ja, geen idee – het is verdraaid lastig te zien wat het gezelschap nu precies uitvreet onder die vodden.

Gemoedelijk drijven de nummers, alle keurig rond de drie minuten, langszij. Het orgeltje ruist vrolijk, een gitaar fluit een keurige solo en een viool of trompet zorgt voor wat extra muzikale kleur (oranje en bruin). En samenzang, man en vrouw, natuurlijk. Dat de lijzigheid maar hoogtij mag vieren, telkens weer.

Als dat nu klinkt alsof de kadavers van The Mamas and the Papas (voor de zoveelste keer) van onder hun zerk vandaan zijn gesleurd, dan komt dat oordeel toch te vroeg. Alles wat een mens kan haten aan de jaren zestig mag dan ruimschoots aanwezig zijn op Held in Splendor, maar vooruit, aangenaam is het wel. Voor een keertje dan. Er hoeft immers niet altijd gezeurd te worden.

Alle hippe jongens en meisjes weten echter al lang hoe laat het is. Tijd om samen een kring te maken, madeliefjeskettingen te vlechten en, hand in hand, zachtjes te neuriën. Wat neuriën ze dan precies? Deze plaat, voorwaar, van begin tot eind.

)