Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ongebruikelijke maatsoorten (5/4 of 7/4 bijvoorbeeld) kunnen heel goed werken en bijzonder opwindend zijn. Als het goed is, valt het niet direct op je dat je niet met een doorstampende 4/4-maat hebt te maken en swingt het lekker door. En daar gaat het direct al mis bij Q-Bizm (maar wat wil je met zo’n naam?). De EP van de Italianen begint met een snel 7/4-nummer en swingt voor geen meter. Het hakkelt en heeft geen enkele flow. Na zeven tellen begint het steeds weer opnieuw. On and on, gekunsteld, berekend en daardoor behoorlijk vermoeiend.
Op het meer jazzy ‘Satie’s Fiction’ dobber je mee op de golven van de piano, gitaar, bas en drums en word je prettig verrast door een ruige vioolsolo.
Eigenlijk is dit nummer het enige dat te pruimen op deze EP met zeven nummers.
Het gaat alleen maar bergafwaarts met conservatoriumrock en jazzrock-met zang-nummers met weinig ballen en veel slappe zang. Onberijpelijk eigenlijk dat er tussen zeven nare nummers één prachtnummertje staat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/q-bizm/ep-2003/2769/
Meer Q-Bizm op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/q-bizm
Deel dit artikel: