Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een vette rode knop met dito tekst “PUSH” erop staart je vanaf het hoesje aan. Het gewone zwarte play-knopje van de CD speler moet thuis voldoen. En dan knalt er een heerlijk meerstemmig uptempo rocknummer door de kamer. Erg geinig bandje denk ik meteen. Dat gevoel houdt aan, wordt nummer na nummer gevoed en vakkundig onderhouden. Plezierige zomerse pop met bluesy gitaarsolo’s en een prettig in het gehoor liggende stem. Muzikaal rondspringend in een mijnenveld tussen Weezer, de oudere snelle en kwade Elvis Costello en Joe Jackson, komen de puntige, soms op punksnelheid gespeelde liedjes langs. Vocaal gaan de gedachten naar sommige Zita Swoon nummers, maar ook naar de perfect gemanicuurde jaren tachtig hitparade pop.
Na een nummer of 3 is de lol er toch wel vanaf. De vaart raakt eruit en het valt steeds meer op dat het songmateriaal toch wel eenvormig is. Jammer, er zit wel veel lol en positieve energie in dit bandje. De programmeerknop (die ook niet rood is) doet in dit geval wonderen. Met een beetje fantasie skip je de benedenmaatse handel en vanaf nummer acht hoef je nergens meer aan te komen! Dan gaat het dik een kwartier lang lekker los. Had uit het midden wat ballast gedumpt en deze plaat had nog een aardige hoogvlieger kunnen zijn. Toch nog maar eens op die knop gedrukt. Het blijft een beetje raar, maar wel lekker. En zie ik daar nu zelfs het zonnetje alweer glimlachen?
http://www.kindamuzik.net/recensie/pushing-red-buttons/s-t-3225/3225/
Meer Pushing Red Buttons op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pushing-red-buttons
Deel dit artikel: