Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als er al zoiets is als abstracte electronica uit de Mego-school, dan is Pure daar een overtuigend voorbeeld van. Noonbugs staat vol electronische drones en is ontoegankelijk als de pest, zoals het een echte Mego release betaamt. Zo hebben we ze graag. Want voordat je Pure misschien van moeilijk doen om het moeilijk doen wilt beschuldigen, weet dit: Noonbugs is een heel mooie plaat. Hij is mysterieus, sfeervol, angstaanjagend en donker. Noonbugs neemt je mee naar onbereikbare planeten waar denkende machines het heft in hun artificiële handen hebben genomen. Naar toekomsten die je liever niet wilt meemaken. De glitches worden door Pure niet gebruikt om te vervreemden om af te schrikken; nee, op Noonbugs zijn het volwaardige stemmen geworden, instrumenten die net zo belangrijk zijn als de basismelodie. In de bronmaterialen zijn af en toe menselijke stemmen te horen, maar ze zijn verwrongen tot ijzingwekkende gillen, tot digitaal vervormde schreeuwen om hulp. Ook duiken er soms plots strijkers op, die gedwongen worden tot het spelen van inhumane tonen. Het zijn bewijzen van de machinale overheersing, waarin mensen zijn gedevalueerd tot gebruiksvoorwerpen. Een muzikale toekomstvisie? Inderdaad een soundtrack van de sombere gebeurtenissen op een verre planeet? Wie het weet mag het zeggen. Pure lijkt er in ieder geval van overtuigd dat het geen vrolijk tafereeltje wordt. Dat hij dat nog lang moge denken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pure/noonbugs/2263/
Meer Pure op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pure
Deel dit artikel: