Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je hebt van die platen die niet meteen te doorgronden zijn. Waarbij het kwartje niet direct wil vallen. Terwijl je toch voelt dat het misschien wel iets bijzonders kan zijn. Platen die tijd nodig hebben en nog moeten groeien. Uiteindelijk zijn dat vaak de beste.
Songs for Creatures lijkt in deze categorie te vallen. Paul Mogg en Pablo Clements, die schuilgaan achter de Psychonauts, hebben op het eerste gehoor het zoveelste neo-wave-werkje in elkaar gezet. Maar na vele luisterbeurten blijkt dat een voorbarige conclusie te zijn geweest. De nummers zijn zorgvuldig opgebouwd en de heren lijken oog voor detail te hebben om de juiste verfijnde structuur er in te kneden. Dromerige, maar vooral psychedelisch klinkende popliedjes die bovendien worden ondersteund met een flinke bak elektronica. Laag voor laag op elkaar gestapeld. Toch word het niet te druk en blijft de sfeer meestal lichtvoetig. Voor de vocalen werden in totaal zes verschillende gasten opgeroepen, waarbij James Yorkston op 'Hips for Schotland' de meest in het oog springende naam is. Verder is men bij de Psychonauts niet bang om het nodige jatwerk te plegen. Naast de grote invloed van de jaren tachtig wordt er verder teruggegrepen naar de onvermijdelijke inspiratiebronnen met als belangrijkste Pink Floyd. 'Distance Between Dreams' is zelfs een heus surfminiatuurtje dat niet zou misstaan als muzikaal decor in een Tarantino-film. Daarnaast lijken bands en producers uit het laatste decennium als DJ Shadow, Unkle en Radiohead als voorbeeld te hebben gediend.
Songs for Creatures is tot slot een spannend en haast mystiek album geworden dat helaas niet de aandacht zal krijgen die het verdiend. Maar wie weet. Het kan raar lopen met groeiplaatjes.
http://www.kindamuzik.net/recensie/psychonauts/songs-for-creatures/4259/
Meer Psychonauts op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/psychonauts
Deel dit artikel: