http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Primal Scream | Beautiful Future
No future!
CD, B-Unique
Tekst: Sid Meuris
Publicatiedatum: 07 augustus 2008
Door hun uitgebreide muzikale, recreatieve en socio-politieke interesses is de carrière van Primal Scream er altijd één van vallen en opstaan. Na een briljant album verschijnt meestal een wisselvallige opvolger. Zoals het professionele junkies betaamt, volgt op elke high de onvermijdelijke low.
Met deze plaat doorbreken ze dat hit & miss-patroon. Hun vorige - Riot City Blues (2006) - was zo'n halfslachtige rock-'n-rollplaat zoals ze er af en toe eentje denken te moeten afscheiden. Beautiful Future is echter geen molotovcocktail van een revancheplaat. Integendeel, ze slagen erin om een volledig richting- en gezichtsloos album te produceren.
De titeltrack is een vrolijk deuntje, geruggensteund door een frivool orgeltje en bellen. Moest zanger Bobby Gillespie niet over "Naked bodies hanging from the trees" leuteren, dan zou je denken dat het Blur was. 'Can't Go Back' is even vrolijk, maar kent tenminste de heftige ritmische drive en geluidsuitbarstingen die je van Primal Scream gewend bent.
'Glory of Love' probeert met een paar vergelijkbare elementen de sexy sfeer van Prince's 'Girls & Boys' op te roepen met lamlendig resultaat. Ergens achter aan het album passeert een tweede versie, die opnieuw ernstige overeenkomsten met Blur vertoont.
Voor 'Suicide Bomb' zoeken ze opnieuw aansluiting bij het spannende XTRMNTR (2000). Hun toenmalige speedverslaving leverde echter indrukwekkender geluiden op dan deze vervelende en belegen 'seksbom'-metafoor.
Wie bij het refrein van de infantiele gospel van 'Zombie Man' geen plaatsvervangende schaamte voelt, schrijft ongetwijfeld teksten voor Mötley Crüe. De ergste aanfluiting is echter hun cover van Hawkwinds 'Urban Guerrilla': dunner dan de spoeling van Lemmy na een pruimendieet.
Zelfs de in het verleden pivotale gastbijdragen (zie Andrew Weatherall en Kevin Shields) kunnen de zaak niet redden. De passages van Lovefoxxx van CSS en Josh Homme van Queens of the Stone Age zijn behoorlijk overbodig.
Afsluiter 'Time of the Assassins' is nog het best te pruimen. Het is een instrumentaal nummer en zo houdt arrivist Gillespie even z'n dwaze klep. Want zijn karamellenverzen over revolutie, naalden en control machines zijn de echte dieptepunten van deze plaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/primal-scream/beautiful-future/17272/
Meer Primal Scream op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/primal-scream
Deel dit artikel: