Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Mac McCaughan is één van de spilfiguren die de melodieuze gitaarrock vanaf het begin van de jaren negentig mee vorm gegeven heeft. Als gitarist/zanger van Superchunk bracht hij een flinke stapel aanstekelijke platen uit waarmee hij met medewegbereiders Seam de basis legde voor bands zoals The Arcade Fire. Deze laatsten debuteerden trouwens op Merge Records, het label dat McCaughan in die periode met Superchunk-bassiste Laura Ballance oprichtte.
Daarnaast is er ook Portastatic, het project dat McCaughan ten tijde van Superchunks hoogdagen leven inblies en waarmee hij solo een meer ingetogen weg insloeg. Portastatic gedijde een tijdje in de marge van Superchunk maar bracht intussen ook alweer meer dan een dozijn platen uit waarbij McCaughan – bij wijlen door wat extra personeel bijgestaan - voor een mengeling van stijlen zoals traditionele indie rock, lo-fi, soundtracks en zelfs Braziliaanse muziek koos.
Intussen is Portastatic tot een volwaardig project en dito permanente band uitgegroeid en daarvan is Be Still Please het bewijs. McCaughan laat zich bijstaan door drums, viool en piano en weet zo de Superchunk-erfenis met de nodige orchestratie te vermengen. ’s Mans stem is daarbij de factor die nog steeds tot de verbeelding spreekt, maar die spijtig genoeg ook regelmatig in de zeemzoete orchestraties verdrinkt.
Gezien de muzikale erfenis die McCaughan met zich meedraagt is dat natuurlijk jammer. Gelukkig zijn er op Be Still Please ook heel wat aangename momenten te beleven. Zo lijkt de fantastische opener ‘Sour Shores’ regelrecht uit het Superchunkrepertoire te komen, en zijn ook ‘I’m in Love (with Arthur Dove)’, ‘You Blanks’ en ‘And I Was a Boy from School’ erg de moeite.
http://www.kindamuzik.net/recensie/portastatic/be-still-please/15787/
Meer Portastatic op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/portastatic
Deel dit artikel: