• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Pony Pack | Claws & Fists

Nog een nieuwe goede harde Nederlandse gitaarband.
CD, Tocado/Sonic Rendezvous

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 18 december 2008

Wat is een 'pony pack'? Het zal wel iets te maken hebben met de paardenfokkerij. Jane Mack, de zangeres/bassiste van Pony Pack, komt van oorsprong uit Schotland en daar hoort Shetland toch bij? Niet dus. Iemand die beweert dat er spannendere dingen in het leven zijn dan cd'tjes draaien en daar stukjes over schrijven, wist te vertellen dat pony packs de papiertjes zijn, vaak met een pony erop gedrukt, die je gebruikt om je cocaïne in op te vouwen.

De bandnaam van het vanuit Amsterdam opererende trio past wel goed bij het opgefokte rockgeluid. Dat Engels Macks eerste taal is, blijkt toch altijd een pluspunt. Belangrijker nog is dat ze een erg fijne sneer heeft. Het gitaarspel van Orang Goreng (inderdaad de laatste toevoeging aan een lange lijn indorockers) is daarbij stekelig, zonder overbodige franje en lekker droog opgenomen. Het totaalgeluid op Claws & Fists roept referenties op aan de grungepunk van acts als Babes in Toyland en L7.

De snelle nummers als 'I Don't Want to Know What Kind of Hell You're Going to Go to' en 'Samlee' worden daarbij mooi afgewisseld met slepender songs als 'Bread and Circus'. Het songmateriaal is jammer genoeg niet allemaal even fantastisch, waarbij de minder geslaagde liedjes ('Mal de Ojo', 'Painted Eye') gelukkig alleen maar anoniem zijn en niet irritant. De balans over het hele album blijft daardoor uitermate positief.

Pony Pack kan dus zo in het rijtje 'nieuwe goede harde gitaarbands uit 2008' bij The Moi Non Plus en Bonne Aparte.

http://www.kindamuzik.net/recensie/pony-pack/claws-fists/17895/
Meer Pony Pack op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pony-pack