Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie Politics zegt, denkt aan Balkenende, Bush, Buitenhof. Kortom: slap gelul van mannen in grijze, stoffige pakken. Dat uitgerekend één van de spannendste bands uit de lage landen van dit moment onder de dekmantel Politics opereert, is typerend voor de bescheidenheid van deze rasechte Rotterdammers. Het bewerkte hoesje van de cd Hands Off My Riot prikkelt evenmin de fantasie.
Hoe anders is het daarentegen gesteld met de inhoud van de eerste cd van Politics. Je kunt natuurlijk vinden dat producer Remko Schouten (Caesar, Voicst, Taxi to the Ocean) een flinke vinger in de pap heeft en deels richting aan het geluid geeft. Maar Politics is Politics en absoluut niet gemaakt.
Wie Politics live ziet, weet dat de individuele leden van de gitaarrockband elkaar weten te vinden. Uiteindelijk is het die unieke verbondenheid die resulteert in een aantal sterke, originele popliedjes. Het toeval wil bovendien dat er ongedwongen nostalgie naar de jaren ’80 Politics parten speelt. De voortreffelijke opener ‘Get a Dog’ werkt aanstekelijk en zet meteen de sfeer voor de rest van de plaat.
Politics zorgt op hun debuut ook voor aangename verrassingen. ‘Railroad Song’ laat bijvoorbeeld een onvervalst countrydeuntje horen. ‘Automatic Asshole’ is weer anders en laat panische punkrock van anderhalve minuut horen.
Maar het meest geslaagd zijn toch die melancholische, meeslepende, luchtige en speelse gitaarliedjes als ‘Racecardriver’ en ‘Berg Al-Arab’, die bovendien prachtig worden gezongen en waar Hands Off My Riot gelukkig vol mee staat. Het is een wonder dat dit Rotterdamse geheim nog steeds zo goed bewaard is gebleven.
http://www.kindamuzik.net/recensie/politics/hands-off-my-riot/15916/
Meer Politics op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/politics
Deel dit artikel: