Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Duitse producer Stefan Betke, alias Pole, staat bekend om zijn afkeer van tierelantijntjes. Zijn eerste drie albums hadden geen titel, slechts een nummer en een minimaal hoesontwerp. Dat paste niet alleen bij zijn muziek – minimale dubby elektronica in de traditie van Basic Channel – er zat ook een idee achter: titels en artwork mochten de luisterervaring niet te veel beïnvloeden. Hoe anders is de hoes van zijn nieuwe album Steingarten: daarop prijkt een winters bergtafereel met een sprookjesachtig kasteel.
Het strikt minimalistische dieet uit het begin van zijn carrière heeft Pole dan ook al een tijdje achter zich gelaten. Het derde titelloze album uit 2000 bracht Betke op een onvermijdelijk kruispunt, waarna hij op zoek ging naar een nieuwe richting. Dat resulteerde in 2003 nog in een lauw ontvangen en wederom titelloos album, met Steingarten is hij weer meer in zijn element.
Verhoudt het nieuwe werk van Pole zich tot het oude als een protserig kasteel tot een leeg vel papier? Niet bepaald. Want hoewel Pole de ruimtes in zijn geluidscreaties tegenwoordig vult met kleine muzikale ornamentjes, wordt het geen moment uitgesproken weelderig, om nog maar te zwijgen over de in Betke’s biografie minachtend omschreven ‘dansvloer functionaliteit’.
Spaarzame beats worden zachtjes verstoord door tegenritmes, door opkomende synthesizers die dreigen te ontsporen maar dat nergens doen, door ver weggestopte alarmbellen, statisch gekraak en halve melodieën. De samples in de subtiele loops zijn bijna altijd warm en vriendelijk, wel vreemd maar niet vervreemdend.
Steingarten is een origineel elektronisch bouwwerk, dat het experiment zoekt zonder te ontaarden in ondoordringbaar geneuzel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pole/steingarten/15071/
Meer Pole op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pole
Deel dit artikel: