Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Waar Mark Kolezek op Ghosts of the Great Highway door producer Dylan Magierek naar grote hoogte werd gestuurd, houdt hij het uit Dallas komende Pleasant Grove op aardse bodem. Ondanks het feit dat ze deze maal voor een ruimtelijke sound te hebben gekozen. Daarmee probeert The Art of Leaving de typische americana klanken te vermijden, maar valt het daardoor juist in het luchtledige. Nummers als 'Impossible' en het majestueus aangezette 'Tug of War' hebben niet de kracht om je ook op te doen stijgen zonder gebruik te maken van scherpe gitaren. Hun derde album sluimert juist tien nummers lang aan je voorbij. De zachte stemmetjes zetten met de Fender Rhodes een warme sfeer neer waarop het prettig mee dromen is.
Daar is niks mis mee, totdat je in slaap wordt gewiegd en dan besef je dat zanger Marcus Striplin best wat meer pit in zijn zang had mogen leggen. Zoals hij dat op hun schitterende debuut deed bijvoorbeeld, waar de verfijnde easy-country de middelweg vond tussen The Red House Painters en Neil Young. Niet verwonderlijk is dan ook dat het hiernaar refererende 'We Made Our Way' het hoogtepunt van het album is. Op nonchalante wijze steken ze labelgenoten My Morning Jacket naar de kroon met los gitaarspel en behoorlijk wat reverb op de microfoon. Daarna nemen ze de akoestische gitaren en drumcomputers weer ter hand en weet je dat het weer tijd is om naar bed te gaan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/pleasant-grove/the-art-of-leaving/6835/
Meer Pleasant Grove op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pleasant-grove
Deel dit artikel: