Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Alleen al vanwege een volkslied dat aanhankelijkheid betuigt aan een Spaanse vorst zet Nederland menig ander WK-deelnemer qua internationalisme - u mag het ook hoerige handelsgeest noemen - in zijn hempie. Dan zwijgen we nog over de aangehaalde bloedband met onze buren ter rechterzijde, ogenschijnlijk heel wat meer aan hun Blut und Boden verknocht dan die Nederlandse beroepsschnabbelaars die onder het slaken van de kreet "Wir sind die Holländer" in eigen land de strijd om het populairste WK-lied aangaan. Toch ontbreken 'we' op PlayUp, een compilatie van voetballiederen, geschreven en uitgevoerd door muzikanten en artiesten die in de platenzaak veelal terug te vinden zijn in het achterafhoekje 'wereldmuziek'.
Misschien heeft de afwezigheid van een muzikale bijdrage van Nederlandse makelij iets te maken met één van de redenen waarom de twee (Duitse) samenstellers hun project begonnen zijn: het ontbreken van een traditie van inspirerende voetballiederen in Europa. Nu is daar best wat op af te dingen: 'We Gaan naar Londen' (Willy Alberti), 'We Gaan naar München' (Frans Derks) en 'We Gaan naar Zweden' (Vader Abraham) schieten spontaan te binnen. Een snelle blik in het Guinness Book of British Hit Singles levert een indrukwekkend rijtje hits op van namen als Liverpool FC, Manchester United Football Club en Nottingham Forest FC (hun samenwerking met Paper Lace, 'We've Got the Whole World in Our Hands', schopte het in 1979 nota bene tot een top 3-notering in de Nederlandse Top 40). Laten we ook hits van de England World Cup Squad en Rod Stewarts duet 'Ole Ola (Mulher Brasileira)' met de Scottish World Cup Football Squad niet over het hoofd zien, en moderne klassiekers als 'Oh Éh Oh Éh' (Gipsy Kings), 'World in Motion' (England New Order), 'La Cour des Grands' (Youssou N'Dour & Axelle Red), 'Naar Vore!' (Raggende Manne) of 'Santa Maradona' (Mano Negra).
Afgezet tegen de vele gepassioneerde voetballiederen van continenten als Zuid-Amerika en Afrika steekt de Europese productie in artistiek opzicht niettemin wat magertjes af. Dat, gevoegd bij de door de samenstellers aanghaalde uitspraak "Football Is Music", van reggae-icoon en voetballiefhebber Bob Marley, had moeten resulteren in een cd vol zinderende songs over 's werelds populairste sportieve tijdverdrijf. Dat dat toch niet helemaal gelukt is, ligt niet aan de inzet van de uitvoerende producenten, die hun hele mondiale relatienetwerk gebruikt lijken te hebben om muzikanten, artiesten en producers te bewegen tot het leveren van een bijdrage.
Nee, het is meer het gebrek aan meebrulbaarheid dat deze cd de das omdoet. Eigenlijk weten alleen de bij het Nederlandse label Hippo ondergebrachte Ghanese zanger Atongo Zimba, de hiphopcrew Daara J uit Senegal en vooral Waldemar Bastos met zijn opzwepende mix van Congolese soukous en Angolese semba in het gloedvolle, van vaderlandsliefde overlopende 'Viva Angola' een voetbalkoortsachtige sfeer op te roepen. Onder het overige materiaal zitten genoeg nummers die de toets der kritiek kunnen doorstaan, zoals een geslaagde versie van Chico Buarques' poëtische lofzang op het Braziliaanse voetbal 'O Futebol' door grensverlegger Arto Lindsay. Dergelijke nummers laten vooral horen dat er op het gebied van de fusie tussen hiphop, r&b, elekronica, funk, reggae en global beats op mondiaal niveau het nodige aan de hand is. Dat was alleen niet de opzet.
http://www.kindamuzik.net/recensie/playup/diverse-artiesten-5414
Meer PlayUp op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/playup
Deel dit artikel: