Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als wij nog maar een zacht gefluister opvangen dat er iets nieuws op til is van de jongens van Plaid, dan worden op de volgaTowers de grote vreugdevuren ontstoken. Dat was al zo toen de jongens nog Black Dog heetten (bij ons thuis zijn Bytes en het onsterfelijke Spanner gewoon stukken van het meubilair geworden). Zo is het nu nog. Zo zal het altijd zijn. Waarom, horen wij U al enigszins ongerust vragen, deze semi-religieuze extase over een verzameling remixen van een stelletje Engelse techneuten? Zo voor de vuist weg kwamen wij al snel tot een tiental goeie redenen:
(1) Omdat deze twintig remixes (voor Björk, Nicolette, Goldfrapp, Herbert en Grandmaster Flash, om de bekendste te noemen) zonder meer het beste zijn wat wij dit jaar al gehoord hebben.
(2) Omdat deze jongens meer melodieën, gevoelens en ideeën in één enkele remix stoppen dan de meeste 'echte muzikanten' in hun hele leven zelfs nog maar kunnen bevatten.
(3) Omdat zij latin, jazz, klassieke muziek, oosterse muziek, electro, hiphop, drum&bass en de erfenissen van Aphex en Derrick May niet benaderen als een stijl die je moet imiteren, maar als een instrument waar je moet op leren spelen.
(4) Omdat ze op een planeet leven waar wij nu echt eens heel graag zouden komen.
(5) Omdat alleen Plaid muziek maakt die klinkt als Plaid.
(6) Omdat zij het bestaan om dertig stijlen in één nummer te combineren zonder plat op hun bek te gaan (zie ook (2)).
(7) Omdat ze als enigste act van de jaren '90 IDM-golf echt intelligente elektronische muziek blijven maken.
(8) Omdat U gewoon te lui bent om al het originele vinyl te gaan zoeken.
(9) Omdat, zelfs indien U die ene bent die niet zo lui is, U toch over meerdere levens zal moeten beschikken om ze alle twintig te vinden.
(10) Omdat wij het zeggen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/plaid/parts-in-the-post/2676/
Meer Plaid op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/plaid
Deel dit artikel: