Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Piepschuim wist vorig jaar de nodige vraagtekens op te roepen met het album Ergernis. De nummers op deze plaat lieten zich moeilijk in een hokje plaatsen. Want was het cabaretpop of 'gewone' Nederpop? Met Open Podium in de Kliniek geeft Piepschuim nog steeds geen helder antwoord.
Cor Burger is zanger en tekstschrijver van de Nijmeegse band. Zijn zang bevindt zich tussen Huub van der Lubbe en Paul de Munnik in. De teksten zijn echter een stuk bijtender dan die van laatstgenoemde. Over De Munnik en andere collegamuzikanten laat de Piepschuimzanger geen twijfel bestaan in het eerste nummer, 'Frank': "Want ik haat hun teksten en hun liedjes, laat ze de k***** krijgen - niet op de laatste plaats Volumia, om van Frank Boeijen maar te zwijgen."
Dat de Piepschuimman meer kan dan een beetje domweg schoppen, bewijst hij met het rauwe 'December 2' en het lome jazzlied 'Blond'. Met dat laatste nummer bewijst Burger dat hij zijn kritieken ook mooi kan verwoorden: "Dit land vol bleke zielen die geen ontucht willen zien - dit land: geen rechte ruggen, slappe knieën bovendien."
Maar waar Ergernis voor zeker de helft is gevuld met dergelijke zinsneden, is Open Podium in de Kliniek meer van het kaliber 'vulgair'. Geile wijven, geslachte varkens en een kabouter die zijn leuter in zijn eigen oor kan steken: het komt helaas allemaal voorbij. Als we dat willen horen, gaan we liever naar Hans Teeuwen.
Open Podium in de Kliniek is af en toe slim, maar voor het merendeel geldt dat Burger slechts diepzinnigheid veinst. Hij blijft steken bij een boel ranzige woorden. Had hij maar een beetje zelfkritiek, dan was 'Hoe Verschrikkelijk Ik Ben' een Piepschuim-titel geweest. Maar nee, dat nummer is van Frank Boeijen...
http://www.kindamuzik.net/recensie/piepschuim/open-podium-in-de-kliniek/14582/
Meer Piepschuim op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/piepschuim
Deel dit artikel: